Στη Δεύτερη Μάχη της Γάζα (Απρίλιος 1917) οι Βρετανοί εμφάνισαν και μερικά άρματα μάχης για πρώτη φορά σε αυτό το μέτωπο. Κανονικά είχε προγραμματιστεί να στείλουν Mark IV αλλά από ...λάθος έστειλαν κάποια αποσυρμένα για εκπαιδευτικά Mark I. Όταν διαπιστώθηκε τι είχε συμβεί ήταν ήδη φορτωμένα κάτω κάτω στα πλοία και το έκαναν γαργάρα γιατί αλλιώς θα είχαν μεγάλη καθυστέρηση. Ναι, συμβαίνουν αυτά και στους καλύτερους στρατούς του κόσμου.
Τελικά οκτώ Mark I (male με πυροβόλο και female μόνο με πολυβόλα) πολέμησαν στη Γάζα, που παρά την εμφάνιση των αρμάτων οδήγησε και αυτή σε βρετανική ήττα όπως και η προηγούμενη απόπειρα κατάληψης της πόλης ένα μήνα νωρίτερα. Τελικά η νίκη για τους Βρετανούς κατά των Οθωμανών ήρθε το Νοέμβριο του ίδιου έτους και αφού είχε προηγηθεί η περίφημη Μάχη της Βεερσεβά με την επέλαση του αυστραλιανού ελαφρύ ιππικού ή σωστότερα έφιππου πεζικού, οι οποίοι καθώς δεν είχαν ξίφη κάλπασαν με τις ξιφολόγχες στο χέρι (η ταινία The Lighthorsemen του 1987 είναι εξαιρετική)
.
Είχα, λοιπόν, στο στοκ μου το Mark I Male της Airfix και αποφάσισα κάποια στιγμή να το φτιάξω OOB για χαλάρωση. Δεν μου άρεσε όμως το προβλεπόμενο καμουφλάζ πρώτον γιατί είναι πολύπλοκο και δεύτερον γιατί είχα ξαναβάψει έτσι την κατασκευή ενός φίλου. Χαζεύοντας έπεσα στα κιτ της Masterbox (1/72) και Bronco (1/35) με διαμόρφωση Γάζας, δηλαδή μονόχρωμο καμουφλάζ destert συν μια υπερκατασκευή που είναι κάποιου είδους γερανός για να αφαιρούνται οι φωλιές με τα πυροβόλα ή πολυβόλα. Οπότε έκανα λίγες σκρατσιές, δηλαδή πρόσθεσα το γερανό, εβάψα και τοποθέτησα σε μια βάση που είχα ημιέτοιμη και ήθελε λίγα συμπληρώματα. Δεν χρησιμοποίησα την καταασκευή με τις δύο ρόδες που έσερνε πίσω για να στρίβει (για όσους την έχουν υπόψη τους) γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε στη Γάζα.
Το κιτ είναι αρχαίο (1967!!!) αλλά έχει πολύ καλή λεπτομέρεια. Ελέγχεται όμως για την ακρίβειά του, σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, γιατί είχε φτιαχτεί με βάση το παρόμοιο Mark II καθώς τότε δεν υπήρχε στο Bovington Mark I αλλά ένα Mark II μετατροπή σε Mark I. Αργότερα το μουσείο απέκτησε το ένα και μοναδικό πραγματικό Mark I που διασώζεται. Δεν ασχολήθηκα να κάνω τις σχετικές διορθώσεις. Επίσης, η Airfix άλλοτε το ανέφερε στη συσκευασία ως 1/76 και άλλοτε ως 1/72 ή HO/OO. Μάλλον το 1/76 είναι το σωστό, αλλά who cares. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν οι ερπύστριες βινυλίου που δεν κολλάγαν με τίποτα, δεν κρατούσαν το αστάρι και ήταν και περίπου ενάμιση χιλιοστό κοντύτερες. Είναι και πολύ εμφανής σε αυτόν τον τύπο άρματος... Τίποτα αξεπέραστο τελικά, αν και ήμουν ένα βήμα για σκρατσιά από evergreen. Μια καλή ιδέα που διάβασα σε ένα blog από μοντελιστή που είχε το ίδιο πρόβλημα για το ίδιο μοντέλο ήταν η αντιγραφή των βινυλικών σε ρητίνη.
Από την κατασκευή:Οι προσθήκες με evergreen.
Λεπτομέρεια, όπου έχουν τοποθετηθεί για δοκιμή οι ασταρωμένες και βαμμένες ερπύστριες που αμέσως ξεφλούδισαν. Κάτι γρανάζια από ρολόι ταίριαξαν ωραία στο μηχανισμό του γερανού.
Αστάρωμα (με Vallejo Desert Tan primer), preshading (Vallejo German Red Brown) και τελικό χρώμα (AK 3rd Gen British Khaki).
Στη συνέχεια διαρροές λαδιών από τις φλάτζες, σκόνισμα και λίγο chipping.
Και η τελική εικόνα.
