Κάτω από αυτόν τον τίτλο έτρεξαν στο διάστημα Σεπτέμβριος 2020 έως Μάρτιος 2021 τρεις παράλληλες κατασκευές του ίδιου μοντέλου, του Alfa Romeo 8C 2300 Roadster σε τρεις διαφορετικές κλίμακες (1:8, 1:12 και 1:18) από τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές: Pocher, Italeri, και Bburago αντίστοιχα. Για τα δύο πρώτα πρόκειται για κατασκευές από κλασικά κιτ, ενώ για το τελευταίο για βελτίωση στα όρια του εφικτού ενός diecast του εμπορίου. Σκοπός του πρότζεκτ αυτού ήταν να διαπιστώσω ποιες διαφορές προκύπτουν από την μείωση της κλίμακας και κατά πόσον αυτές μπορούν να εξαλειφθούν με ιδιοκατασκευές. Στις επόμενες παραγράφους παρουσιάζω εν συντομία τα υπέρ και τα κατά κάθε μοντέλου και αξιολογώ το αντίστοιχο κιτ. Να πούμε ακόμα ότι ενώ η Pocher και η Bburago βαφτίζουν το μοντέλο τους Monza, στην πραγματικότητα πρόκειται για την "πολιτική" εκδοχή Roadster. Στην περίπτωση της Italeri, οι δύο εκδοχές δίνονται σε δύο διαφορετικά κιτ.
1. Pocher 1:8
Το κιτ έχει όλα τα γνωρίσματα των Pocher: Παλιάς κοπής, μπόλικο φλας και pin marks, συναρμογή που χρειάζεται μπόλικες διορθώσεις. Παρέχει ωστόσο μεγάλη λεπτομέρεια (συμπεριλαμβανομένων των εντοσθίων του κινητήρα) και άπειρο χώρο για ιδιοκατασκευές στη βάση των φωτογραφιών αναφοράς. Αξιοσημείωτη ωστόσο η πλήρης απουσία των σωληνώσεων του συστήματος τροφοδοσίας. Χρησιμοποιήθηκαν βελτιωτικά της Tremonia και της Model Motorcars, ενώ προστέθηκαν μια ρεζέρβα, η ντίζα του γκαζιού, οι σωληνώσεις τροφοδοσίας συμπεριλαμβανομένης μιας χειροκίνητης βάνας και ο σωλήνας διανομής των μπουζοκαλωδίων.
2. Italeri 1:12
Πρόκειται για την "έκπληξη" στο πλαίσιο του πρότζεκτ. Αφ' ενός δεν υστερεί ως προς την λεπτομέρεια σε τίποτα από το Pocher (πλήν των εντοσθίων του κινητήρα και των φρένων), αφ' ετέρου έχει την πιο απροβλημάτιστη κατασκευή από τα τρία. Αρνητικό σημείο οι εκτός κλίμακας καλωδιώσεις και εν μέρει οι σωληνώσεις, που δίνονται όμως πλήρεις στις οδηγίες, έτσι ώστε ο μοντελιστής να μπορέσει να τις αντικαταστήσει με ρεαλιστικότερες. Μπόλικο φλας και κάμποσα pin marks, που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σε κιτ νέας κοπής. Οι ακτίνες των τροχών είναι κάπως χοντρές για την κλίμακα, αν και στο κατώτατο όριο του τεχνικά εφικτού με πλαστικό. Αντικαταστάθηκαν με aftermarket του FPP. Μόνη ιδιοκατασκευή εδώ, η μπαταρία και η προσθήκη συρμάτων ασφαλείας.
3. Bburago 1:18
Στην ουσία οι εργασίες εδώ περιορίζονται από τις εργοστασιακές επιλογές σε ότι αφορά στα υλικά (μέταλλο, πολύ σκληρά πλαστικά), τα σημεία και τον τρόπο συναρμογής των κομματιών και τον διαθέσιμο χώρο. Με αυτούς τους περιορισμούς οι βελτιώσεις του εργοστασιακού μοντέλου επικεντρώθηκαν στον κινητήρα που βάφτηκε εξ αρχής όπως και το πυρόφραγμα, και όπου προστέθηκαν μπουζοκαλώδια και ο σωλήνας διανομής τους, λοιπές καλωδιώσεις και σωληνώσεις ψύξης, το ψυγείο νερού και το κιβώτιο διέυθυνσης και τροποποιήθηκαν διάφορα περιφερειακά. Το αμάξωμα ξεβάφτηκε και βάφτηκε εξ αρχής και προστέθηκε το ψυγείο λαδιού και η μπαταρία, Επίσης λεπτύνθηκαν οι βραχίονες των φτερών, βελτιώθηκε η ανάρτηση της ρεζέρβας, βάφτηκε η εξάτμιση και περιελίχθηκε με σχοινί.
Χωρίς πολλά άλλα λόγια, ιδού τα τρία μοντέλα σε σύγκριση:
Δυο λόγια για την βαφή: Και στα τρία μοντέλα χρησιμοποιήθηκε για το αμάξωμα σπρέι Humbrol #19, που αποδείχθηκε εξαιρετικό στο στρώσιμο, χωρίς προβλήματα και αποδοτικότατο στο γυάλισμα. Οι όποιες ατέλειες παραμένουν οφείλονται σε μένα κι όχι στο σπρέι.
