Επειδή τελευταία έχει γίνει αρκετή συζήτηση για τα ακρυλικά της Gunze, το πόσο αργούν να στεγνώσουν και την πιθανότητα να "σπάσουν" τα υπερκείμενα χρώματα ή/και βερνίκια, μπήκα σε σκέψεις. Οταν μάλιστα ο CROW με προειδοποίησε στο
P-38 είπα να το ψάξω λίγο παραπάνω. Σαφώς και δεν αμφισβητώ την εμπειρία του CROW με τα χρώματα, άλλωστε υπάρχουν και φωτογραφίες από βερνίκια που έγιναν μαντάρα πάνω από Gunze, αλλά μιας και σαν διαδικασία το βάψιμο κάποιου μαύρου της Gunze πριν τα μεταλλικά της Humbrol την έχω σταθερή αρκετά χρόνια τώρα, είπα να το ψάξω λίγο παραπάνω. Λοιπόν, ΚΑΘΕ φορά που περνάω ένα Gunze, σε 12 έως 24 ώρες μετά περνάω παρκετίνη ή άλλα χρώματα, από enamel μέχρι ακρυλικά Gunze ή/και άλλων εταιρειών και ΠΟΤΕ δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα. Δε μπορεί λοιπόν, κάτι κάνω διαφορετικό και έκατσα να το βρω.
Ψάξιμο, σκάψιμο στη μνήμη και τελικά το μόνο που βρήκα πως κάνω διαφορετικά είναι πως τα ακρυλικά της Gunze (και της Tamiya) τα αραιώνω με το φτηνό μπλέ οινόπνευμα!!! Από πότε; Από τότε που θυμάμαι να βάφω με τέτοια χρώματα, θυμάμαι πως αρχικά είχα δοκιμάσει το Azax αλλά δεν τα πήγα καλά, δοκίμασα το μπλε οινόπνευμα και έμεινα με αυτό μέχρι σήμερα. Αλλη διαφορά με συναδέλφους που αντιμετώπισαν προβλήματα δεν βλέπω.
Υπάρχει άλλη ανάλογη εμπειρία; Εχω ένα Ki-61 βαμμένο 7-8 χρόνια τώρα με τον ίδιο τρόπο με το P-38 και είναι μια χαρά, άρα μάλλον δεν έχει να κάνει με το χρόνο, αν υπήρχε πρόβλημα θα είχε εμφανιστεί πιστεύω.