http://www.music-videos.gr/video/Cn-aMbG6Wlc/murder-of-solomou-isaak-in-cyprus-must-see-.html………..άνθρωπος υπέρμετρα γενναίος, που αψηφά οποιονδήποτε κίνδυνο προκειμένου να εκπληρώσει το χρέος του η να υπηρετήσει την ιδεολογία του. //δράστης συνταρακτικού γεγονότος // το κυριότερο πρόσωπο λογοτεχνικού έργου.
Τα παραπάνω γράφονται στα λεξικά, δίπλα στην λέξη ήρωας...........
Όμως ποιο κράμα συναισθημάτων είναι αναγκαίο για να ωθήσει έναν απλό άνθρωπο να κάνει πράξεις που θα τον χαρακτηρίσουν ήρωα ?
Μίσος, αγάπη, φιλοπατρία, τρέλα, άγνοια κινδύνου, πάθος, αδιαφορία, καλοσύνη, αδικία, εγωισμός, εντιμότητα, αυταπάρνηση, καθήκον ή τί άλλο είναι αυτό που ξεχειλίζοντας στο μυαλό ενός ανθρώπου τον ωθεί να κάνει την μεγαλειώδη και ηρωική πράξη ? Άγνωστο
Και εκείνη τη μέρα ήταν η σειρά του δικού μας ανθρώπου να αφήσει την λάβα των συναισθημάτων να ξεχειλίσει στο μυαλό του.
Αυτός, που είχε γεννηθεί για να ζήσει απλά και να θαφτεί ‘με μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες’ εκείνη τη μέρα είδε το Θεό κατάματα και αποφάσισε να γίνει φωτεινό σημάδι που θα το ακολουθούν στο μέλλον οι αντάξιοί του. Αν υπάρξουν.
Η κόκκινη σημαία κυμάτιζε περήφανα στον ιστό της κάτω από έναν γαλάζιο ουρανό που δεν της ανήκε, πάνω από χώματα που δεν τιμούσε. Γύρω σύρματα και ανθρωπάκια άβουλα με μπλε κράνη. Και πιο ‘κει ο όχλος. Άνθρωποι να τους πνίγει το δίκιο μα πού να το βρουν.
Μα εκείνος δεν το άντεχε. Έβαλε το τσιγάρο στο στόμα και όρμηξε με λύσσα στο κόκκινο πανί. Κάποιοι μάταια προσπάθησαν να τον σταματήσουν μα εκείνος είχε ήδη αρχίσει να σκαρφαλώνει τον ιστό. Κοντοστάθηκε. Ποιος ξέρει τι να σκέφτηκε ξαφνικά. Δεν κατέβηκε .Ο χρόνος τελείωνε πιά γι αυτόν. Το ήξερε.
Ακούστηκαν πυροβολισμοί. Όχι ένας. Πολλοί.
Κάποιοι είχαν καθήκον να προστατέψουν την σημαία τους και το έκαναν, όπως θα έκανε ο κάθε στρατιώτης.
Μα κι αυτός στρατιώτης χωρίς στολή δεν άφηνε τον ιστό. Πονούσε, γλιστρούσε, έπεφτε, μα τον ιστό δεν τον άφηνε. Πολεμούσε ακόμα.
Μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός του.
Τον μάζεψαν όπως – όπως. Τον πήγαν στο σπίτι του. Τον έκλαψαν. Γνωστοί και άγνωστοι. Ένα ολόκληρο έθνος.
Ο άνθρωπος αυτός δεν είχε τελικά ΄μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες ’.Ο Σολωμός Σολωμού είχε την κηδεία ενός ήρωα. Ενός πραγματικού ήρωα.
Η ιδέα της κατασκευής αυτής της βινιέτας είχε καρφωθεί στο μυαλό πολλά χρόνια πριν ,τόσα πολλά όσα και τα χρόνια που πέρασαν από το θάνατος του .Οι μοντελιστικές μου όμως ικανότητες δεν ήταν τόσο επαρκής .
Σήμερα όμως και παραμερίζοντας τις όποιες επιφυλάξεις είχα αποφάσισα να τολμήσω .
Χρησιμοποιώντας σαν βάση την 1/35 academy figure της friulmodel άρχισα να κτίζω το σώμα με green staf πάνω στον ιστό της σημαίας. Δυστυχώς το ξύλο που χρησιμοποίησα στην αρχή ήταν κάπως χονδρό και έτσι μετά το μέσο της κατασκευής (που το κατάλαβα)το άλλαξα με ένα λεπτότερο.
Το κεφαλή που διάλεξα είναι από την hornet τα χαρακτηριστικά του οποίου ταιριάζουν πολύ με αυτά του Σολομού και μετά που πρόσθεσα το μουσάκι και το σπαστό μαλλί ακόμα περισσότερο .
Το επόμενο που έγινε ήταν να κατασκευάσω με εποξικο στόκο την σημαία ανοίγοντας φύλλο με τη βοήθεια παιδικής πούδρας
Με μακετόχαρτο έκανα το μικρό φυλάκιο
Με ένα καλαμάκι από σουβλάκι μήκη πλαστικού και αγκαθωτό σύρμα της nimix έκανα ένα εμπόδιο και έπεται η συνέχεια δηλαδή το στήσιμο στη βάση .
Ελπίζω να σας αρέσει μέχρι εδώ
