Tο πρώτο αεριωθούμενο μαχητικό που απέκτησε η Πολεμική Αεροπορία, F-84G, υπό κλίμακα, στην 1/72 απο το κιτ της Tamiya.
Aλέξανδρος Μαρίνος
F-84G Thunderjet 1/72
Tamiya 60745
Κατασκευή
F-84G Thunderjet
Είναι το πρώτο αεριωθούμενο μαχητικό που απέκτησε η Πολεμική Αεροπορία. Χρησιμοποιήθηκε από το 1952 έως το 1959. Με F-84G Thunderjet ήταν εφοδιασμένες έξι συνολικά Μοίρες, οι 335, 336, 337, 338, 339 και 340. Επίσης με τέτοιο τύπο πετούσε το πρώτο ακροβατικό σμήνος της Αεροπορίας, το «Καρέ των Άσσων».
Τέσσερα F-84G χρησιμοποιήθηκαν ως αναγνωριστικά με την προσθήκη φωτομηχανών στις ακροπτερύγιες δεξαμενές.
- Ρόλος: Μαχητικό
- Διαστάσεις: Εκπέτασμα 11.09m, Mήκος 11.61m, Ύψος 3.81m
- Κινητήρας: 1 x Allison J35-A-29 turbojet (5,600 lbf ώση)
- Οπλισμός: 6 × .50 in (12.7 mm) πυροβόλα Browning M3, 32 ρουκέτες HVAR, 4.000 lb φορτίο βομβών
- Πλήρωμα: 1
- Αριθμός σε υπηρεσία: 117
- Χώρα Κατασκευής: ΗΠΑ
- Περίοδος χρήσης: 1952 – 1959
Το κιτ
Το μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή είναι το υπέροχο κιτ της Tamiya στην 1/72, το οποίο προσφέρει μία πολύ ωραία και εντυπωσιακή καρτέλα χαλκομανιών για δύο αμερικάνικες παραλλαγές, εξαιρετικό κόκπιτ για την κλίμακα με ανάγλυφο πίνακα οργάνων και ζώνες για το κάθισμα του πιλότου σε χαλκομανία. Το μόνο ίσως αρνητικό κατά την προσωπική μου άποψη είναι οτι δεν προσφέρει εξωτερικά φορτία παρά μόνο δύο εξωτερικές δεξαμενές. Παρόλα αυτά όμως προσφέρει τα πυροβόλα με δυνατότητα ανοικτής/κλειστής θυρίδας οπλισμού για κάποιον που θέλει να αναδείξει ακόμα περισσότερο το εσωτερικό του αεροσκάφους.
Κατασκευή-Βάψιμο
Με όλα αυτά που προανέφερα για το κιτ πιστεύω πως καταλάβατε οτι η κατασκευή έγινε αποκλειστικά ΟΟΒ χωρίς καμία προσθήκη βελτιωτικού, ακόμα και για τις ζώνες του καθίσματος χρησιμοποιήθηκαν οι χαλκομανίες. Εξαιρετική εφαρμογή σε όλα τα στάδια της κατασκευής με ελάχιστη χρήση υγρού στόκου στις βάσεις των πτερύγων. Να αναφέρω σε αυτό το σημείο πως προστέθηκε και βάρος κάτω απο την θυρίδα οπλισμού για να αποφύγω δυσάρεστες εκπλήξεις στο τέλος της κατασκευής.
Περνώντας στο βάψιμο, το μοντέλο ασταρώθηκε με Humbrol gloss black (No 21-αυτό είχα διαθέσιμο) καθότι απαραίτητο για να βαφτεί με Alclad. Εν συνεχεία, χρησιμοποιήθηκε ως βασικό χρώμα για την απόδοση του γυμνού μετάλλου το Aluminium ενώ για τα χείλη προσβολής το White Aluminium. Η προσπάθεια μου για paneling μασκάροντας και χρησιμοποιώντας σε επιλεγμένα σημεία Dark Aluminium δεν απέδωσε αρκετά, καθώς στο τέλος με το wash χάθηκε σε ποσοστό 70%. Για τις κόκκινες-κίτρινες περιοχές χρησιμοποίησα τα χρώματα της Gunze, βάφοντας όμως πρώτα λευκό το υπόστρωμα (απ’ευθείας πάνω στο Alclad) για να φωτίσω τις περιοχές περισσότερο για τα επόμενα χρώματα. Η antiglare επιφάνεια βάφτηκε με Olive Drab, cockpit και φωλέες με Interior Green και η κορυφή του vertical stabilator με Light Grey (Η307).
Για το wash χρησιμοποίησα για πρώτη φορά το Blue Black PLW (Panel Line Wash) για μεταλλικά φινιρίσματα του Mig και το αποτέλεσμα μου άρεσε αρκετά μπορώ να πώ. Παλαίωση έγινε με ξηρά παστέλ και κάποια λάδια ζωγραφικής σε επιλεγμένα σημεία. Οι χαλκομανίες προήλθαν απο την καρτέλα της Ιcarus οι οποίες αντέδρασαν εξαιρετικά με το softer της Gunze. Τέλος να σημειώσω οτι gloss βερνίκι για να καθίσουν οι χαλκομανίες, ψεκάστηκε σε όλες τις περιοχές εκτός του Alclad και οι ίδιες περιοχές ψεκάστηκαν έπειτα για να σφραγίσουν οι χαλκομανίες με σατινέ βερνίκι.
Φωτογραφίες από το ολοκληρωμένο μοντέλο.
Πληροφορίες και σχόλια
Συζήτηση για πληροφορίες και σχόλια σχετικά με την κατασκευή στο τοπικ στο φόρουμ του Modelclub