Βλέπω ότι το θέμα ερπύστριες κομμάτι-κομμάτι προβληματίζει αρκετούς οπότε να σας δείξω τον τρόπο που ακολουθώ στα δικά μου κιτ(για τις πλαστικές ερπύστριες κομμάτι-κομμάτι). Είναι σχετικά απλός με μειονέκτημα (μόνο αν είστε βιαστικοί) τον χρόνο που απαιτεί για το στέγνωμα της κόλλας.
λοιπόν συνοπτικά τα βήματα έχουν ως εξής :
1- αρχικά στερεώνουμε ολους τους τροχούς πάνω στο άρμα (δεν τους κολλάμε στους άξονες, απλά τους σφηνώνουμε με λιγο χαρτί αν χρειάζεται ίσα-ίσα να μην «παίζουν»)
2- χωρίζουμε τα πέδιλα που θα χρειαστούμε για μία ερπύστρια (και ανάλογα με το «κρέμασμα» που θέλουμε να έχει) και ξεκινάμε να τα κολλάμε σε μια ευθεία πάνω στον πάγκο μας μέχρι να δημιουργηθεί ολο το απαραίτητο μήκος. Καλή κόλλα για αυτή τη δουλειά είναι η υγρή της Humbrol επειδή είναι σχετικά αργή και τα κολλημένα πέδιλα παραμένουν εύκαμπτα για το επόμενο στάδιο. Αυτή η διαδικασία κρατά περίπου 10-15 λεπτά.
3- Παίρνουμε την ερπύστρια και την περνάμε γύρω από τους τροχούς έτσι ώστε η ένωση των δύο άκρων να γίνει στο κάτω μέρος . Αυτή την ένωση την κολλάμε ώστε να «κλείσει» η ερπύστρια και την ασφαλίζουμε με σελοτέιπ. Η ερπύστρια παραμένει αρκετά εύκαμπτη οπότε ανάλογα με το κρέμασμα που θέλουμε σφηνώνουμε κομματάκια χαρτοπετσέτας στο πάνω μέρος ανάμεσα στους τροχίσκους επιστροφής ώστε να δώσουμε το σχήμα που θέλουμε για το «κρέμασμα». Αν θέλουμε πολύ κρέμασμα φροντίζουμε να έχουμε κολλήσει περισσότερα πέδιλα από πρίν και όχι να ζορίσουμε την ερπύστρια παραπάνω από όσο αντέχει (αλλιώς μπορεί να ανοίξουν κάποιες ενώσεις)
4- Κάνουμε το ίδιο και για την δεύτερη ερπύστρια και αφήνουμε το μοντέλο τουλάχιστον 2-3 εβδομάδες έτσι όπως είναι (να το μειονέκτημα για τους βιαστικούς!). Αυτό είναι απόλυτα απαραίτητο γιατί αν βγάλετε τις ερπύστριες νωρίτερα μπορεί η κόλλα να μην έχει στεγνώσει τελείως οπότε θα «στενέψει» κι’ άλλο και μετά δεν θα ξαναμπαίνει στο άρμα!
5- Αφού λοιπόν περάσει ο απαραίτητος χρόνος αφαιρούμε τροχούς και ερπύστριες. Έτσι έχουμε τις ερπύστριες σε δύο συμπαγή κομμάτια που μπορούμε να βάψουμε-παλαιώσουμε όπως θέλουμε ανεξάρτητα από τους τροχούς. Επίσης το δεύτερο μειονέκτημα είναι ότι δεν αντέχουν πολύ το wash με διαλυτικό σμάλτου γιατί τρώει την κόλλα και μπορεί να σπάσει στις ενώσεις.
6- Όταν το άρμα ολοκληρωθεί και βαφτεί, οι ερπύστριες με τους τροχούς μπαίνουν κουμπωτές. Στα μοντέλα μου δεν τις κολλάω καν, αφού αν όλα πάνε καλά απλά σφηνώνουν στους άξονες.
αυτά εν ολίγοις, αν κάποιος θέλει να ρωτήσει κάτι, ευχαρίστως να τα πούμε από κοντά σε καμιά σαββατιάτικη συνάντηση, ίσως και με ένα μίνι σεμινάριο-επίδειξη.
παρακάτω μια σειρά φωτογραφιών από ένα Stug III G που είχα φτιάξει πέρυσι:
α-
οι ερπύστριες έχουν κολλήθεί και στεγνώσει πάνω στο μοντέλο
β-
έτσι είναι όταν τις αφαιρέσουμε έτοιμες για βάψιμο
γ-
,
βαμμένες και έτοιμες για τοποθέτηση (για ευκολία πρώτα βάζω τον κινιτήριο και τον εντατήρα τροχό και μετά τους μικρούς )
δ-
το τελικό αποτέλεσμα, εύκολα και ωραία