Aν δημοσιεύσω φωτό , το πιο πιθανό να μου κάνει μήνυση η Saab για ψυχική οδύνη των δημιουργών του Viggen.... Πάντως τώρα που στέγνωσε το μοντέλο, για έναν λόγο μου φαίνεται πιο αξιοπρεπές (!) , αλλά παραολ'αυτα, κάποιοι πολύ μικροί κόκοι έχουν δημιουργηθεί. Δεν ξέρω αν θα φαινόντουσαν καν αν έβγαζα φωτό. Και αν βγαίνουν με κάποιον τρόπο....Αρχίζω και πιστεύω πάντως ότι κάπου δεν έκανα και καλή αραίωση και έβαλα παραπάνω διαλυτικό και έτσι έτρεχε το χρώμα... (πιστεύω...). Anyway, θα περάσω και το πάνω μέρος και στο τέλος η ... νεκροψία θα δείξει!....
Πιστεύω οτι το μοντέλο σου απέκτησε κυταρίττιδα! Και δεν κάνω πλάκα. Αν υπάρχουν μικροί κόκκοι χρώματος στην επιφάνεια και την κάνουν να μοιάζει με επιφάνεια πορτοκαλιού, οφείλονται στο οτι το χρώμα στέγνωσε στον αέρα κατά την πορεία του προς την επιφάνεια του μοντέλου. Εκεί το χρώμα δημιούργησε πολλές μικρές μπαλίτσες οι οποία δεν είχα το απαραίτητο ιξώδες για να απλώσουν και στερεοποιήθηκαν στην μορφή αυτή κάνοτνας το μοντέλο να μοιάζει με ντουκόχαρτο. Πρωτού περάσεις 2ο χέρι, πάρε χαρτί κουζίνας και τρίψε απαλά τα σημεία με τους κόκκους (αφού το χρώμα έχει στεγνώσει 24 ώρες). Κατά 99% θα απαλλαγείς από την παρουσία τους.
Το πρόβλημα αυτό είναι συχνό με τα αεροπλάνα. Κάθε αεροσκάφος έχει αεροδυναμική μορφή, οπότε ψεκάζοντας σε κάποι σημείο του ο υπό πίεση αέρας από τον αερογράφο ακολουθεί τις καμπύλες του αεροπλάνου και το χρώμα καταλήγει σε πολά άλλα σημεία πέραν αυτού που ψεκάζεις. Για παράδειγμα πάρε ένα άβαφο μοντέλο F-16 και ψέκασε μαύρο χρώμα ακριβώς στη μύτη παράλληλα με τον άξονα πτήσης και σε απόσταση 4-5cm από το μοντέλο. Παρακολούθησε το χρώμα το οποίο συσσωρεύετε μεν στον κώνο του αεροσκάφους, αλλά ένα ποσοστό του ακολουθεί τις καμπύλες της ατράκτου αφήνοντας μαύρες σκιες στην πορεία. Τώρα όσο πιο μακριά είναι τα σημεία αυτά από το σημείο ψεκασμού, τόσο πιο πολύ ξερένετε το χρώμα στον αέρα και τελικά καταλήγει στεγνό πάνω στο μοντέλο δημιουργώντας τους κόκκους που είδες. Οσο πιο μεγάλη η πίεση κατά το βάψιμο, τόσο πιο μεγάλη η πιθανότητα να την πατήσεις. Ορίστε η πρώτη μου δουλειά σε Β ΠΠ με αερογράφο. Πρωτού πεις οτι σου αρέσει κοίτα τη μεγέθυνση της ρίζας της δεξιάς πτέρυγας. Δεν είναι ίσως τόσο φανερό αλλά εκεί το χρώμα είναι σα να έχει πέσει άμμος!
Το κλάμα συνεχίστηκε και με το επόμενό μου μοντέλο, βλέπεις ήθελα μεταλικό φινίρισμα ο κύριος! Ψεκάζοντας το μαύρο αστάρι, ΠΑΝΤΑ είχα το ίδιο πρόβλημα στη ρίζα των πτερύγων. Βλέπεις ψέκαζα από το εμπρός μέρος του μοντέλου και προς τα πίσω παράλληλα με τη θεωρητική γραμμή πτήσης, και φυσικά η πτέρυγα έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει και στη βάση της, όπου και η μεγαλύτερη ταχύτητα ροής, είχα κόκκους, ΠΑΝΤΑ
Ευτυχώς σε κάποιο site στο internet κάποιος φωτισμένος μου έδωσε τις παραπάνω πληροφορίες, οπότε η 8η (ναι, 8η) προσπάθεια ασταρώματος πέτυχε και μπόρεσα να συνεχίσω. Τώρα τι κατάφερα, βλέποντας άλλα μεταλικά φινιρίσματα απελπίζομαι...
Πως το αποφεύγουμε; Ψεκάζουμε (εγώ τουλάχιστον) με μικρή πίεση και σε απόσταση 5-7cm από την επιφένεια του μοντέλου. Από την απόσταση αυτή ο αερογράφος πρέπει να φτιάχνει ένα κύκλο 1-1.5 cm. Και πάντα ο ψεκασμός γίνετε κάθετα προς την προς βαφή επιφάνεια.
Και ΜΗ ΜΑΣΑΣ. Η χαρά είναι στο ταξίδι! Βάλε καμμιά φωτό τι αερογράφο έχεις. Ξαναπροσπάθησε! Εδώ μέσα κάποιοι έχουν βάψει και ψεβάψει το ίδιο μοντέλο πάνω από 5-6 φορές (κάποιος gkontog, κάπως έτσι)
