Μετά από πάρα πολύ καιρό απουσίας από το χόμπυ, κάτι η νοσταλγία, κάτι η καραντίνα μου γυρόφερνε η ιδέα να πιάσω κάτι πάλι..
Κοίταξα τα σκονισμένα ράφια μου, έψαξα τα εργαλεία μου και αποφάσισα να κάνω ένα sherman (προηγήθηκε ένα παρατημένο kubel στην 1/9 και ένα humvee αλλά δεν ήταν από το μηδέν). Ανέσυρα λοιπόν το καταργημένο αυτό κιτ (όπως έμαθα μετά) και πραγματικά πέρασα μια ωραία εβδομάδα φτιάχνοντας κάτι που δεν μου θύμιζε τα Dragon που ήξερα, αυτό είχε μάλλον κάποιον συγγενή στην Ιαπωνία..
Πού είναι οι αερογράφοι, τα χρώματα άραγε ζούνε? Τι πίεση βάζω? Όλα αυτά γεννήθηκαν στο μυαλό μου θαρρείς και δεν είχα πιάσει μοντέλο στην ζωή μου.. Βρήκα λοιπόν ένα γκρι για να ασταρώσω, πέρασα και ένα έρμο μαύρο που αναστήθηκε και ξεκινάμε
Σειρά πήρε το βάψιμο όπου και όπως περίμενα όλα αυτά τα χρόνια βγήκαν νέες τεχνικές για τις οποίες δεν είχα ιδέα.. Αποφάσισα να ακολουθήσω το ένστικτο μου και πήγα σε preshading σε συνδυασμό με ελαφρύ modulation καθότι δεν να αναγκαστώ να το πλακώσω στα φίλτρα προκειμένου να κάνω μειώσω την τονικότητα και να βγει κάτι μουντό καθότι με το olive drab δεν είχα σχεδόν καθόλου εμπειρία..
Δυστυχώς δεν έχω άλλη αξιόλογη φώτο από το στάδιο αυτό αλλά από το τίποτα..
Στην συνέχεια γίνανε πολλά περάσματα με διάφορα φίλτρα σε διάφορες αποχρώσεις και πολύ υπομονή αλλά και τύχη καθότι πραγματικά προσπαθούσα να θυμηθώ την σειρά..
Περάστηκε άμμος στο κάτω μέρος του πήγματος μαζί με σκόνες και άλλα τέτοια, δύο-τρία ελαφρια wash, pinwash και τέλος σκονίσματα με αερογράφο και διάφορους τόνους.
Το αποτέλεσμα:
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με κινητό με το μοντέλο πάνω σε ένα παλιό μαύρο χαρτόνι οπότε δεν είναι και ότι καλύτερο αλλά είπαμε, σημαντικό είναι ότι μετά από χρόνια έφτιαξα και πάλι ένα μοντέλο..
Παλιά εδώ μέσα κάναμε και αφιερώσεις όταν κάναμε μοντέλα οπότε το συγκεκριμένο πάει σε 2 πολύ αγαπητούς φίλους που έχω να μιλήσω και να δω χρόνια.
Nino και Φίλιππα, Φίλιππα και Nino για εσάς.
