Ας κάνω την αρχή. Πρόσφατα απέκτησα έναν Creality Ender 3 Pro στην τιμή των 185 ευρώ. Η συναρμολόγησή του είναι τύπου IKEA. Πανεύκολη αν προσέξεις λίγο τις οδηγίες, περιέχεται στη συσκευασία ό,τι χρειάζεται και δένουν όλα μεταξύ τους εύκολα. Με ελάχιστη προηγούμενη εμπειρία (ένα δωδεκάωρο σεμινάριο και καμιά δεκαεριά εκτυπώσεις στο χώρο του σεμιναρίου, όπου έκανα και διόρθωσα τα πρώτα λάθη) μπόρεσα να πάρω σχεδόν άμεσα, με τη δεύτερη ή τρίτη προσπάθεια, το αποτέλεσμα που ήθελα. Στη συνέχεια άρχισα να παίζω με διάφορες ρυθμίσεις για να βελτιώσω το αποτέλεσμα που παίρνω. Φυσικά εννοείται ότι οι δοκιμές είναι με έτοιμα free μοντέλα από διάφορα site και όχι δικές μου κατασκευές (ωστόσο είχα φτιάχει στο σεμινάριο μια λαβή για κατσαβίδι χρησιμοποιώντας βασικά σχήματα και το ελεύθερο web based πρόγραμμα tinkercad). Το νήμα που χρησιμοποιώ είναι το 3dedge PLA από ελληνική εταιρεία (και παραγωγή, αν έχω καταλάβει σωστά), από το οποίο είμαι ικανοποιημένος καθώς δεν έχω συναντήσει προβλήματα στην εκτύπωση μέχρι τώρα. Δεν έχω πάντως χρησιμοποιήσε και άλλο ώστε να έχω βάση σύγκρισης.
Μπορεί να μας χρησιμεύσει στον μοντελισμό; Τα βασικά προβλήματα είναι τα εξής: οι στρώσεις της εκτύπωσης, οι οποίες είναι αρκετά ορατές ακόμη και στην υψηλότερη ανάλυση (0,12 mm), οι τεράστιοι χρόνοι εκτύπωσης ακόμη και στην πιο χάλια ανάλυση (0,28 mm) και οι δυσκολίες στην επεξεργασία του PLA. Για τις στρώσεις υπάρχουν διάφορα κόλπα ώστε να περιορίσει κανείς το φαινόμενο, όπως προσοχή στον προσανατολισμό της εκτύπωσης ώστα τα νερά της εκτύπωσης να ταιριάζουν με τα νερά του μοντέλου, πέρασμα με κόλλα Plastruct Plastic Weld που smoothάρει κάπως την επιφάνεια, στοκάρισμα (δεν έχω ακόμη κάνω τις σχετικές δοκιμές με Mr. Surfacer 500). Για τους χρόνους εκτύπωσεις υπάρχουν ορισμένα κολπάκια που μπορούν να βελτιώσουν πολύ την κατάσταση σε συγκεκριμένες περιπτώσεις αλλά έχουν μηδενικό αποτέλεσμα σε άλλες. Τέλος για την επεξεργασία, η Plastruct Plastic Weld δίνει πολύ καλές κολλήσεις γιατί λιώνει το PLA. Δεν έχω δοκιμάσει ακόμη πώς συμπεριφέρεται στην κόλληση PLA με πολυστυρένιο. Λογικά καλά, αλλιώς οι εναλλακτικές λύσεις είναι κυανοακρυλική και εποξική κόλλα. Επίσης κόβεται με κοπίδι-πριονάκι και τρυπιέται με τρυπανάκι πολύ καλά. Το πρόβλημα είναι στο τρίψιμο με γυαλόχαρτο και βρεγμένο ντουκόχαρτο (μέχρι 600-800 είναι αρκετό) αλλά δεν ανταποκρίνεται τόσο καλά όσο το πολυστυρένιο των injection μοντέλων μας.
Βρίσκω ότι είναι πολύ χρήσιμος για εφαρμογές μικρών accessories για διοράματα, αυτά που δεν μπορείς να φτιάξεις γρήγορα με evergreen και που δεν αποτελούν το κεντρικό θέμα όπου θα πέσει το μάτι στη λεπτομέρεια. Π.χ. χρειάζεσαι 20 λάστιχα αυτοκινήτου και 30 βαρέλια για οδόφραγμα σε post-apocalypse; Τα τυπώνεις αμέσως ενώ μπορείς πολύ εύκολα να αλλάξεις το μέγεθος τους για να έχεις ποικιλία. Πάντως έχω τυπώσει δύο αντίτυπα μιας σωστικής λέμβου του Τιτανικού (οι εμμονές μου με τις λέμβους...) με συμπαθητικά αποτελέσματα.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα εφαρμογή είναι διάφορα εργαλεία μοντελισμού. Πρόσφατα τύπωσα ένα stencil τουβλότοιχου που μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει είτε για τον αερογράφο, είτε ακόμη καλύτερα να το πιέσει σε πηλό και φτιάξει ανάγλυφο.
Τέλος μια άλλη δυσκολία είναι να εντοπίσεις τα χρήσιμα free ή με πληρωμή αρχεία που σε ενδιαφέρουν να τυπώσεις ανάμεσα στην πληθώρα αυτών που θα βρεις στα διάφορα sitε. Και εδώ είναι που μπορούμε να βοηθήσουμε πολύ ο ένας τον άλλο σε αυτό το thread.
Συμπερασματικά, ο τρισδιάστατος εκτυπωτής δεν πρόκειται να μου αλλάξει ριζικά τον τρόπο μοντελισμού γιατί, πρώτον, δεν θέλω, δεύτερον, δεν ξέρω να σχεδιάσω 3d στο επίπεδο που απαιτείται ώστε να φτιάξω ένα ολόκληρο μοντέλο από το μηδέν, και, τρίτον, γιατί οι περιορισμοί ενός οικιακού εκτυπωτή είναι ακόμη μεγάλοι. Με βοηθάει όμως να εμπλουτίσω τα διοράματα και τα μοντέλα και να ανακαλύψω μια άλλη ...διάσταση.
