εσείς δηλαδή αστάρι για αερογράφο ποιό θα προτείνατε;
Ποιο αστάρι για αερογράφο θα πρότεινα; Η σύντομη απάντηση είναι κανένα, αστάρι μόνο σε σπρέι.
Η όχι τόσο σύντομη είναι εξαρτάται και ακολουθεί σεντόνι με review των προϊόντων που έχω χρησιμοποιήσει ώστε να κρίνεις σε συνδυασμό πάντα με ό,τι γράφουν και οι άλλοι φίλοι εδώ. Κάθε μοντελιστής έχει τη θεματολογία του, τον τρόπο δουλειάς και την ιστορία προσέγγισης των διαφόρων υλικών που τελικά οδηγεί σε κάποιες προτιμήσεις, οι οποίες δεν είναι μονόδρομος.
Όταν θέλω καλή πρόσφυση, προτιμώ τα Mr. Surfacer της Gunze σε σπρέι, που είναι αστάρι-στόκος για αυτό και έχει διαβαθμίσεις (500-1000-1200-1500) ανάλογα με τον κόκκο του στόκου (όσο πιο μεγάλο το νούμερο τόσο πιο λεπτόκοκκος). Τα αστάρια-στόκος έχουν την ιδιότητα να κλείνουν τις ελαφρές γρατζουνιές δίνοντας μια πιο λεία επιφάνεια, χωρίς όμως να κλείνουν τις λεπτομέρεις. Έχω μια καλή σειρά σε διάφορα χρώματα και διαβαθμίσεις με βασικό το γκρί αλλά και για ειδικές δουλειές τα άσπρο, μαύρο και σκουριά. Καλό είναι και το αστάρι της Humbrol, πάντα σε σπρέι. Αρκετοί χρησιμοποιούν μη μοντελιστικά αστάρια (πχ. αυτοκινήτου, rustoleum κλπ) και είναι πολύ ευχαριστημένοι. Συνήθως είναι και φτηνότερα από τα μοντελιστικά, ιδίως σε σύγκριση με την ποσότητα της συσκευασίας. Δεν έχω κάνει ακόμη δοκιμή γιατί είμαι πολύ ικανοποιημένος με τα Gunze. Πολύ καλό αποτέλεσμα δίνει και το αστάρι της Humbrol. Το ένα πρόβλημα με τα σπρέι είναι ότι δεν έχεις έλεγχο στη λεπτομέρεια, είναι κατάλληλα μόνο για μεγάλη εφαρμογή εκτός αν μασκάρεις. Το άλλο και μεγαλύτερο είναι ότι έχουν πολύ έντονη μυρωδιά και τα Gunze και το Humbrol, νομίζω περισσότερη από τα απλά σπρέι χρώματος. Και αργούν να στεγνώσουν. Συνήθως το αστάρωμα είναι η τελευταία δουλειά που κάνω στο εργαστήρι πριν φύγω για να αποφύγω τη μυρωδιά. Δεν έχω δοκιμάσει τα αστάρια της Vallejo σε σπρέι, οπότε δεν έχω γνώμη.
Όμως χρησιμοποιώ με πολύ καλά αποτελέσματα και τα δυσφημισμένα ακρυλικά αστάρια της Vallejo από το μπουκαλάκι. Πράγματι συνήθως δεν έχουν σπουδαία πρόσφυση και καμιά φορά είναι και απελπιστική, φεύγουν σαν πέτσα. Αλλά εξαρτάται και από την προετοιμασία που θα κάνεις. Αν η επιφάνεια είναι απαλλαγμένη από λιπαρές ουσίες (όπως είναι το λάδι από τα καλούπια στα πλαστικά κιτ) με οινόπνευμα ή νεροσάπουνο ή είναι ελαφρώς τραχιά (π.χ όπως τα υλικά στην κατασκευή διοραμάτων), τότε η πρόσφυση μπορεί να είναι από ικανοποιητική έως πολύ καλή. Και γενικά είναι καλύτερα αν περαστεί σε ελαφρύ χέρι, δεν είναι να βάλεις στρώμα για χόρταση. Το αραίωμα με νεράκι στον αερογράφο βοηθάει πολύ τόσο για να μην μπουκώνει το μπεκ όσο και για να στρώσει καλά στο μοντέλο. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε και τη δημιουργία πέτσας. Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι στεγνώνουν σχεδόν αμέσως, δεν μυρίζουν και πλένεται πανεύκολα ο αερογράφος. Και βέβαια μπορείς να έχεις καλύτερο έλεγχο σε λεπτομέρειες. Για αυτό και έχω μια ποικιλία αποχρώσεων και τα χρησιμοποιώ σχεδόν καθημερινά, παράλληλα με τα σπρέι, αλλά σε άλλες εφαρμογές.
Επίσης χρησιμοποιώ ένα ακρυλικό υλικό που χρησιμοποιείται στη ζωγραφική, το gesso, το οποίο ψεκάζω με τον αερογράφο αραιωμένο. Δεν θα πω περισσότερα για αυτό γιατί το χρησιμοποιώ κυρίως στα διοράματα άρα δεν ενδιαφέρει τους περισσότερους. Άλλωστε έχει αρκετά παρόμοιες ιδιότητες με τα ακρυλικά Vallejo και στην πραγματικότητα δεν χρειάζομαι και τα δύο, παρόλο που χρησιμοποιώ και τα δύο. Βγαίνει πολύ φθηνότερο λόγω μεγάλης συσκευασίας.
Ορισμένοι χρησιμοποιούν στον αερογράφο τα αστάρια τόσο της Gunze όσο και της Humbrol (από βαζάκι). Έχω χρησιμοποιήσει μόνο της Humbrol, με λιγότερο καλά αποτελέσματα από το σπρέι της ίδιας εταιρείας. Έχω δύο βαζάκια και κάθονται γιατί γενικά έχω βάλει στην άκρη τα enamel επειδή βαριέμαι το πλύσιμο του αερεογράφου με white spirit κλπ. Για εμένα τα πλεονεκτήματα δεν
Τέλος, πρόσφατα άρχισα να χρησιμοποιώ με τον αερογράφο τα νέα αστάρια της AK Interactive της σειράς Xtreme Metal. Όπως και της Gunze είναι αστάρι και στόκος (microfiller) και πρέπει να είναι κατηγορίας lacquer. Πάντως ο αερογράφος καθαρίζεται με το δικό τους καθαριστικό ή ασετόν (όπως και τα μεταλλικά χρώματα της σειράς Xtreme Metal). Το καθάρισμα είναι σίγουρα πιο μεγάλη μανούρα από τα ακρυλικά αλλά (μου φαίνεται) κάπως πιο εύκολο από τα enamel. Δεν τα έχω χρησιμοποιήσει πολύ ακόμη αλλά πάντως φαίνεται να δίνουν πολύ καλό και γερό αποτέλεσμα.
