Έβαλα τα δύο κομμάτια σε επαφή και πέρασα την υγρή κόλλα να περάσει μέσω τριχοειδούς φαινομένου ανάμεσα. Κόλλησε και μάλιστα αρκετά καλά αλλά με αρκετή δύναμη μπορούσε να ξεκολλήσει περίπου όπως και με την κυανοακρυλική. Δεν φαίνεται να έλιωνε τα δύο κομμάτια ώστε να ενωθούν χημικά μεταξύ τους (όπως υποθέτω ότι κάνει το χλωροφόρμιο που δεν το έχω δοκιμάσει για λόγους ασφαλείας).
Να πω κατ' αρχήν οτι το acrifix (η κόλα του πλέξι της Evonik) είναι ένα μείγμα Διχλωρομεθανίου, Νιτρομεθανίου & Οξικού αιθυλεστέρα. Είναι οτι καλύτερο υπάρχει για πλέξι.
Αυτή χρησιμοποιώ τώρα πλέον. Εαν θέλω κάτι πιό παχύρευστο χρησιμοποιώ την πλαστρακτ με προσθήκη του ανωτέρω μείγματος. Το χλωροφόρμιο (που αν δεν κάνω λάθος από αυτό εξάγεται το διχλωρομεθάνιο) είναι πολύ καλός διαλύτης του ακρυλικού, αλλά μέ ένα σημαντικό μειονέκτημα... δεν φυλακίζεται "πουθενά", μετά από λίγο το έχεις χάσει από το μπουκάλι του.
Τώρα στα δικά μας έκανες πολύ σωστή δουλειά, αλλά η συγκεκριμένη κόλλα για να δουλέψει στο πλέξι, εκτός του ότι είναι πολύ αργή, χρειάζεται αφενός ζεστό περιβάλλον, χωρίς υγρασία και, το κυριότερο, μεγάλη πίεση δηλαδή βάρος στα κομάτια που θα κοληθούν. Εγώ έχω δική μου πατέντα που μπορεί να κρατάει το ένα φύλλο όρθιο και ταυτόχρονα να το πιέζει πάνω στο άλλο κομάτι, έτσι λιώνει και ομογενοποιείται καλύτερα το πλέξι.
