Γεια σας! Επόμενο project το SU-7BM της Modelsvit.
Προϊόν της ψυχροπολεμικής εποχής, ήταν η βελτιωμένη έκδοση του SU-7B και κατασκευάστηκαν 267 αεροσκάφη μεταξύ του 1963 με 1965. Είχε βελτιωμένη αεροδυναμική σε σχέση με τον προκάτοχό του, περισσότερα σημεία για ανάρτηση εξωτερικών δεξαμενών καθώς και ατομικών όπλων και καινούργιο, δυνατότερο κινητήρα.
Κατασκευάστηκε και σε εκδόσεις για εξαγωγή που πήγαν σε χώρες της Μέσης Ανατολής, Συρία, Αίγυπτος κλπ και πήραν μέρος σε συρράξεις, όπως στους αραβοϊσραηλινούς πολέμους καθώς και στην Ασία, όπως Ινδία (στον πόλεμο Ινδίας-Πακιστάν), Αφγανιστάν κ.ά.
Πίσω στο μοντέλο τώρα, λίγο χοντρό το πλαστικό όμως με λεπτή γράμμωση. Θέλει προσοχή στην αφαίρεση των κομματιών από τα στελέχη τους, ειδικά των λεπτών κομματιών, γιατί κινδυνεύουν να σπάσουν. Μου συνέβει με τον μπροστινό σκέλος-τροχό…
Αρχή με την μπανιέρα-cockpit που αποτελείται από αρκετά κομμάτια, λίγο χοντρά με κάποια υπερυψωμένη λεπτομέρεια. Ψέκασα το Η418 της Gunze σε αυτά. Για τον πίνακα οργάνων όπως και για τις πλαϊνές κονσόλες δίνονται χαλκομανίες. Ο πίνακας οργάνων δίνεται επίπεδος και οι χαλκομανίες έχουν αρκετά έντονα άσπρα περιγράμματα για την απόδοση των οργάνων και κουμπιών, κάτι που δεν μου άρεσε… Η καλύπτρα δίνεται κλειστή, σε ένα κομμάτι, και έτσι δεν θα πολυφαίνεται το εσωτερικό του αλλά δεν ήθελα να το αφήσω έτσι. Οπότε έκανα το εξής: σκάναρα τη χαλκομανία του πίνακα οργάνων και σχεδίασα διανυσματικά από πάνω τα τρία κομμάτια του πίνακα, μπροστινό και δύο πλαϊνά με τις αντίστοιχες τρύπες. Δόθηκε το σχέδιο σε φίλο με laser cutter (thank’s Yankee!) και πήρα τα κομμάτια έτοιμα σε φύλλο πλαστικού 0,25. Τοποθέτησα τη χαλκομανία στο πλαστικό του πίνακα και από πάνω έβαλα τα νέα κομμάτια. Μια, λίγο «χοντρική» απομίμηση των photoetched της Eduard! Στις χαλκομανίες για τις πλαϊνές κονσόλες έβαψα λίγο κόκκινα και κίτρινα κουμπάκια με πινέλο για να αποκτήσουν λίγο ενδιαφέρον και με μαύρο και γκρι περιόρισα λίγο τα άσπρα που είχαν.
Το κάθισμα που χρησιμοποίησα είναι ρητινένιο της Pavla. Στη φωτο φαίνεται και αυτό από το κουτί.
Για να κλείσει το cockpit πρέπει να μπει και ο μπροστινός τροχός με ότι αδυναμία συνεπάγεται αυτό… η οποία είναι να σπάσει για δεύτερη φορά την ώρα που έτριβα τα μπαλώματα στην καλύπτρα. Η οποία καλύπτρα δεν πατάει καλά και θέλει το στόκο της για να «μπαλωθεί»… Χρησιμοποίησα τον απλό στόκο της Tamiya, κυανοακρυλική κόλα και Mr Surfacer 500. Tον σπασμένο τροχό τον αφήνω για το τέλος γιατί είμαι σίγουρος ότι αν τον διορθώσω τώρα θα μου ξανασπάσει μέχρι να τελειώσω την κατασκευή!
Αυτά για την ώρα. Θα ακολουθήσει φινίρισμα της καλύπτρας, τοποθέτηση των φτερών (να δούμε τι κενά μπορεί να προκύψουν) και βλέπουμε…
Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
