F-14A Fujimi 1/72 feels the need, the need for.... reset!
Ωχ!
Fujimi 1/72 F-14A: από τα καλύτερα κιτ που έχω δει ποτέ (λαμβάνοντας υπόψιν και την ηλικία του). Θα το χαρακτήριζα ως "υπερπλήρες", με φουλ όπλα και ατρακτίδιο TARPS, PE, φουλ κόκπιτ, ανοικτά αερόφρενα, ξεχωριστά slats / flaps, ανοικτό κώνο και radar, ανοικτή σκάλα, μέχρι και κινητήρες πάνω στις κλίνες τους!
Στο συγκεκριμένο boxing υπήρχαν τρεις θεματικές (και θεαματικές) επιλογές, μέσα στις οποίες και η πρώτη full γκρι high viz της VF-84 "Jolly Rogers".
Πολύς ενθουσιασμός λοιπόν πριν περίπου 25 χρόνια, όταν ακόμη δεν ήξερα τι είναι matt βερνίκι και παράλληλα νόμιζα πως ήξερα τι είναι weathering και detailing, προσθέτοντας (με άτσαλο τρόπο) παραπάνω από ό,τι μπορούσα πραγματικά να κάνω.
Έτσι, το κιτ αποτέλεσε μία πολύ ωραία περίοδο στα μοντελιστικά χρονικά μου, αφήνοντας πίσω ένα (για "τότε") θεαματικό αποτέλεσμα (αρκεί κάποιος να το έβλεπε... από απόσταση! ) Επιπλέον όμως, ο χρόνος δεν του φέρθηκε και τόσο καλά:
1. Κιτρίνισε όλο, λόγω του απαράδεκτου gloss βερνικιού (Humbrol; Molak; Ποιος να θυμάται...)
2. Κάποιες λεπτομέρειες σπάσανε λόγω μεταφοράς κλπ
και το χειρότερο όλων,
3. μετά από δύο δεκαετίες τα... κριτήριά μου ανέβηκαν (όχι όσο και οι ικανότητές μου, τέλος πάντων) και έτσι απλά το κιτ δεν μπορούσε να σταθεί στο ράφι με τις "εντός MC περιόδου" κατασκευές μου.
Θα μου πεις βέβαια, δεν το άφηνες όπως ήταν ως ενθύμιο και να φτιάξεις ένα από την άρχη όπως το θες; Ναι. Αυτό θα έλεγα και γω αρχικά. Σκέφτηκα όμως πως με λ ί γ η εργασία θα είχα και πάλι ένα γατί έτοιμο για βάψιμο.
Έτριψα λοιπόν τα παλιά χρώματα και έβαλα καρφίτσα για pitot...
Βούλωσα ό,τι είχα ανοίξει παλαιότερα...
Πέρασα ένα γενικό γκρι και ξαναέτριψα...
και μετά πέρασα κανονικά ένα περίεργο μπλεδογκρί πάνω σε συγκεκριμένα σημεία. Όλα τα βαψίματα έγιναν χρησιμοποιώντας κάτι μεταξύ κανονικού και στεγνού πινέλου.
Έβαλα και το μοιρόσημο της μοίρας του Iceman (πραγματική μοίρα που ποτέ όμως δεν πέταξε με F-14), για να πάρω μία πρώτη γεύση από Top Gun...
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: πήρα έμπνευση από τις παρακάτω φωτό του TOP GUN και των αεροσκαφών του, τα οποία είναι μπαλωμένα έως το "και μη παρέκει". Προφανώς πήραν ό,τι χειρότερο υπήρχε σε διαθέσιμο αεροσκάφος πριν από συντήρηση, του έβαψαν λίγο καθαρά τα κάθετα σταθερά για να μπουν fake μοιρόσημα και ίσως να έβαψαν λίγο και τη μούρη / καλύπτρα.
Ήτοι, στο TOP GUN απεικονίζεται πιθανώς Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΑΚΡΑΙΟ σε φθορές έχουμε δει σε F-14A (οκ, οκ, σίγουρα κάποιος θα έχει κάτι ακόμη πιο εξτρίμ, πάω προκαταβολικά πάσο! ).
Το παρακάτω λέει 106 στο φτερό αλλά είναι το ίδιο με αυτό που λέει 104 στη μούρη!!!!
Αυτό είναι άλλο Α/φος – και ας λέει 104.
Πήρα λοιπόν τη μεγάλη απόφαση, πήρα και ιδέες (γενικώς...) από τις παραπάνω φωτό, πήρα ένα μικρό πλατύ πίνελο και ένα humbrol 125 (σκούρο γκρι που μπλεδίζει ελαφρά) και ασχολήθηκα 20' free hand, χωρίς να ακολουθώ ακριβώς τις φωτό, απλά κοιτώντας κατά πόσο πιάνω στην αίσθηση της… χρωματικής πανδεσίας.
Επόμενο βήμα: θα περάσω κανονικό γκρι-γαλάζιο με στεγνό για λίγη ομογενοποίηση και θα φτιάξω γκρι-μπεζ τις αντιολισθητικές επιφάνειες στους αεραγωγούς καθώς και τα υφάσματα εκεί που κλείνουν τα φτερά.
Έχω και LOW VIS decals από χορηγία του Σεφ, θα βγει κάτι ενδιαφέρον (με πολλές παραδοχές αλλά μηδενικό μοντελιστικό άγχος). Τέτοια επιτυχία(-λέμε-τώρα) πασαλείβοντας δεν ξαναείχα ποτέ!...