Μοντελάροντας αρκετά περίεργα μοντέλα, (όχι τόσο όσο άλλοι), καθώς διάφορα κουλά έχουν περάσει από Ελλάδα και Κύπρο, καταλήγω σε ένα συμπέρασμα που δείχνει να είναι ασφαλές μετά από κάθε τέτοιο μοντέλο
Στα παλαιά κομμουνιστικά καθεστώτα (ΕΣΣΔ πχ), εκτός από την τιμωρία των πολιτών μόνο με την ύπαρξή τους, έκαναν ότι μπορούσαν για να τιμωρούν έτη περαιτέρω τον κόσμο.
Ειδικά για τους μοντελιστές, είχαν φτιάξει εταιρείες σαν την UM στην Ουκρανία, την SKIF στη Ρωσία, την Mirrage Hobby στην Πολωνία και πάει λέγοντας. Είναι τόσο άθλια τα μοντέλα τους, που μόνο ως τιμωρία μπορεί να εκλειφθεί η προσπάθεια συναρμολόγησης. Το μέγεθος της τιμωρίας, γίνεται αμέσως εμφανέστερο, αν αναλογιστεί κανείς ότι δεν είχαν τη δυνατότητα να εισάγουν μοντέλα από άλλες χώρες πλην του παραπετάσματος (πχ Tamiya), ενώ δεν θέλω καν να σκεφτώ για την ποιότητα που θα είχαν τα χρώματά τους!!!
Πέσαμε λοιπόν στην ανάγκη της UM, για να φτιάξουμε ένα Κυπριακό BTR-152 (έχει ξεκινήσει εδώ και τουλάχιστον 4-5 χρόνια). Βέβαια η έκδοση που έχει η UM είναι αυτή με το τετράδυμο αντιαεροπορικό, αλλά επειδή εκείνη την περίοδο μόνο αυτό έβρισκα είπα να το τολμήσω, απλά θα έφτιαχνα τα μεγάλα καθίσματα που έχει στην καρότσα το όχημα από το μηδέν (
)
Προβλήματα (μέχρι τώρα):
1. Σκέφτηκα να ξεκινήσω από το εμπρός μέρος όπως έδειχναν και οι οδηγίες, για να καταλήξω όμως στο πίσω, όπου από την τέλεια ποιότητα των πλαστικών το πίσω κομμάτι ήταν μικρότερο από την θέση που έπρπε να καλύψει.
2. Τα συγκροτήματα των τροχών, των αξόνων κτλ, αν και ήταν μια χαρά μόνα τους, όταν ήρθαν να μπουν όλα μαζί, έγινε το συμπούρδελο
3. Τα δύο τμήματα από το καπώ της μηχανής, που προσπάθησα να βάλω αφού είχα κολλήσει το μεσαίο τμήμα, ήταν αδύνατο να μπουν στη θέση τους
4. Εξαιρετικά ψηλό (ναι σιγά) επίπεδο, πολύ κοντά στην πραγκαμτικότητα (αμ πως), για τα καθίσματα οδηγού, συνοδηγού, και μεταφερόμενων στρατιωτών. Κάτι άλλο πρέπει να κοίταζαν όταν τα σχεδίασαν...
5. Λάστιχα για ψιλοφάπες
6. Λεπτομέρεια εσωτερικού... τρελή. Μάλλον κάναν την "τρελή" και το ξέχασαν. Παίζει και το ενδεχόμενο να το έβαλαν σε άλλο μοντέλο όμως, ψάξε βρες...
Κούτσα κούτσα (όχι με "π"), άλλαξα τροχούς με ρητινένιους aftermarket, ξεκλόλλησα όλο τα εξτερικά τμήματα από το μπροστά μέρος, και κόψε ράψε, στοκάρισε, τρίψε τα έφερα στη θέση τους, το κομμάτι του "εργάτη", θα φτιαχτεί λίγο από την αρχή, το πίσω μέρος φτιάχτηκε από το μηδέν, με τις κατάλληλες μετρήσεις και δοκιμές, οι πίσω άξονες κολλήθηκαν σχεδόν μισό πόντο προς τα δεξιά για να μπουν περίπου στη θέση τους, ενώ από το κόλλα-ξεκόλλα έχουν αρπάξει και οι τροχοί λίγο, τρυπήθηκαν οι θυρίδες οπλισμού για της καρότσας, και κολλήθηκαν άλλα καλύματα, φτιάχτηκαν τα καθίσματα που έλειπαν από κομμάτια καθισμάτων από Hummer, προσαρμοσμένα στο μέγεθος του BTR και έχει ο θεός...
Για την ώρα ξεκουράζω τα νεύρα μου και περιμένω να έρθει το βελτιωτικό της Eduard για το εν λόγω κιτ, γιατί πέραν όλων των άλλων ήταν και ξάδερφοι των Λακεδαιμονίων οι Ανατολικοί φίλοι μας, και άρα πολύ φειδωλοί... Σε όλα, εκτός από τη vodka...
