Αν ήταν ένα βομβαρδιστικό που ξεχώρισε από την RAF, σίγουρα είναι το Lancaster. Κατασκευάστηκε από την A.V. Roe & Company, αποτελώντας την εξέλιξη του αποτυχημένου Manchester. Στην ουσία, ήταν η άτρακτος του Manchester στην οποία προστέθηκαν τέσσερις RR Merlin XX στη θέση των δύο μάλλον αναιμικών Volture.
Το αεροσκάφος που θα αναπαραστίσω εκτίθεται στο μουσείο της RAF στο Hendon και είναι το R5868. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο αεροπλάνο, με μεγάλη ιστορία, μιας και συμμετείχε σε 137 αποστολές, πράγμα που μαρτυρούν και τα bomb-marks στο αριστερό τμήμα της ατράκτου.
Κατά την διάρκεια της καριέρας του είχε περάσει από αρκετές μετατροπές, συμπεριλαβμανόμενης και την αλλαγή της ατράκτου, τον εξοπλισμό του με Merlin XXII, την προσθήκη του συστήματος Rebeca, το ραντάρ H2S και πολλών ακόμα.
Η περίοδος που θα το αναπαραστήσω είναι μετά τον Νοέμβρη του 1943, όπου μέχρι τότε είχε συμπληρώσει ήδη περίπου 80 αποστολές.
Το κιτ της Tamiya κατασκευάστηκε το 1974, δύο χρόνια πριν γεννηθώ δηλαδή και έχει μερικά κουσούρια. Οι σχεδιαστές της εταιρείας, επισκέφτηκαν το Hendon και αντέγραψαν μέχρι και την τελευταία βίδα από το R5868. Και κάπου εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Το αεροσκάφος όπως εκτίθεται τώρα στο μουσείο, έχει αρκετές προσθήκες που έγιναν είτε προς το τέλος, είτε μετά τον πόλεμο. Οι έλικες που φέρει τώρα, είναι μεταγενέστερες, τα λάστιχα έχουν τακούνια, ενώ κανονικά δεν είχαν, το blister του βομβαρδιστή είναι μεταγενέστερο και μεγαλύτερο, φέρει aircontitioning το οποίο είναι τοποθετημένο στο δεξί τμήμα της ατράκτου, στο ύψος της πτέρυγας και διάφορα άλλα. Η αρχική κυκλοφορία του κιτ ήταν μια πλήρης αντιγραφή του μουσειακού εκθέματος με αποτέλεσμα αν κάποιος ήθελε να αναπαραστήσει ένα σωστό Lancaster στην περίοδο του πολέμου, να χρειαζόταν να κάνει όλες τις απαραίτητες αλλαγές.
Ένα ακόμα λάθος του κιτ, είναι η θέση που έχουν τα δύο τετράγωνα παράθυρα για τον χειριστή του ασυρμάτου. Η Tamiya τα δίνει 1cm πιο μπροστά από την κανονική τους θέση.
Το κιτ που έχω στα χέρια μου, είναι μια μεταγενέστερη έκδοση, η οποία περιλαμβάνει και τα απαραίτητα κομμάτια για να κατασκευαστεί ένα σωστό για την κλίμακα Lancaster.
Μαζί με το κιτ ήρθε στα χέρια μου το σετ με τα Ρ.Ε. της Eduard τα οποία περιλαμβάνουν αρκετά fret με κομμάτια για το εσωτερικό, το bomb-bay, το εξωτερικό, τα wheelbays και διάφορα ακόμα.
Η κατασκευή ξεκίνησε με το bomb-bay το οποίο κατασκευάστηκε όλο από την αρχή, μιας και η λεπτομέρεια του κιτ είναι εντελώς απλοϊκή.
Πρώτα πήρα διαστάσεις των νομέων, μετρώντας το κιτ και στη συνέχεια ο Μάστορας μου σχεδίασε στο Corel και κατόπιν τα δώσαμε σε έναν φίλο ο οποίος τα έφτιαξε σε Ρ.Ε. Οι νομείς πάτησαν επάνω σε ένα φύλλο πλαστικού κατάλληλα κομμένου και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπετε στις φωτογραφίες:
Επόμενο στάδιο, η επαναχάραξη των πτερύγων. Η Tamiya, όπως και οι περισσότερες εταιρείες τότε, είχαν ανάγλυφη γράμμωση, η οποία είναι μεν λεπτή, αλλά δεν κάθεται καλά στο μάτι πλέον. Μάλιστα, ορισμένα σημεία όπως το main spar της πτέρυγας αλλά και η ένωση στο σημείο όπου άλλαζε η δίεδρός της, ήταν αρκετά χοντρά με αποτέλεσμα να χρειάζονται ατελείωτο τρίψιμο. Παράλληλα αφαιρέθηκαν και τα flaps, μιας και θα τοποθετηθούν σε ανοιχτή θέση.
Εδώ βλέπετε το Lancaster όπως εκτίθεται αυτή τη στιγμή στο Hendon:
...και εδώ όπως θα το αναπαραστήσω:
Σύντομα η συνέχεια!