Πολύ ωραίο, πληρέστατο, ρεαλιστικό διόραμα. Τόσο η μοντελιστική απεικόνιση των διαφορετικών υλικών (νερό, μούχλα, πολυκαιρισμένο ξύλο, φθαρμένα τσιμέντα κλπ) όσο και η "σκηνοθετική" προβολή τους σε τρία επίπεδα, μ' αρέσουν πολύ.
Πιστεύω πως σε τέτοια θέματα, είναι εύκολο για τον δημιουργό να πέσει στην παγίδα της υπερβολικής επικέντρωσης στο κατασκευαστικό μέρος και να χάσει την "ψυχή" του διοράματός του που είναι η "ιστορία" που πρέπει να αφηγηθεί. Εσύ ισορρόπησες ιδανικά.
Συγχαρητήρια Κώστα.