Σειρά την εβδομάδα που πέρασε είχε το σύστημα εξαγωγής, δηλ. η σωλήνωση των εξατμίσεων και οι σιγαστήρες. Οι σωλήνες της εξάτμισης έρχονται στο κιτ βαμμένοι σε ένα γλυκό χρώμα χαλκού, αλλά ...κομμένοι στα δύο κατα μήκος του άξονα και τα δύο μισά πρέπει να ενωθούν με οχτώ βίδες. Δίλημμα λοιπόν, αν διατηρούμε το ωραίο εργοστασιακό χρώμα ή εξαλείφουμε τα σημάδια της ένωσης και τις τρύπες από τις βίδες. Μετά από πολλή σκέψη αποφάσισα το δεύτερο. Κι έτσι μια στην ουσία απλή συναρμολόγηση χρειάστηκε μιαν ολόκληρη βδομάδα.
Σε μια πρωτη φάση οι "μισοί" σωλήνες ενώθηκαν με τους άλλους "μισούς" με τις βίδες και με κόλλα κατά μήκος των σημείων επαφής. Λόγω της γενικά καλής επαφής, η κόλλα έδρασε σαν στόκος που γέμισε τα οποιαδήποτε μικρά κενά. Κάποια μεγαλύτερα κενά (στο σημείο του "Τ" της ένωσης του μπροστινού με τον πισω σωλήνα, στην φουρκέτα του πίσω σωλήνα και στο "Υ" της διακλάδωσης προς τους δύο σιγαστήρες") χρειάστηκε κανονικό στοκάρισμα και τρίψιμο. Η ίδια τεχνική (βίδωμα + κόλλα) εφαρμόστηκε για την ένωση των δύο μισών κάθε σιγαστήρα:
Οι τρύπες από τις βίδες βουλώθηκαν με "εμφυτεύματα" απο πλαστικό (από το πλαίσιο των σωλήνων) που κόπηκαν και τρίφτηκαν. Βρέθηκα έτσι με ένα ομοιογενή σωλήνα, αλλά καταστραμμένο χρωματικά (εδώ και μια υπενθύμιση των μεγεθών):
Οι μόνες προσθήκες εκτός κιτ που χρειάστηκαν εδώ ήταν τα ελατήρια συγκράτησης στα σημεία συναρμογής των σωλήνων και τα άγκιστρα τους (από ψίχα σύρματος και κομματάκια συνδετήρα αντίστοιχα) καθώς και προσωμοιώσεις των αισθητήρων οξυγόνου (από λαστιχένιο σωλήνα, παξιμάδι και κομματάκι αλουμινένιου σωλήνα) με τα καλώδια τους:
Τα άγκιστρα κολληθηκαν πάνω στους σωλήνες (με super glue) και μετά βυθίστηκαν ελαφρά στο πλαστικό με κολλητήρι, το σύνολο ασταρώθηκε (εδώ εμφανίστηκαν ξανά ραφές και τρύπες που ξαναστοκαρίστηκαν και ξανατρίφτηκαν...) και τελικά βάφτηκε με σπρέι εμπορίου Copper της MOTIP. Το τελικό χρώμα βγήκε κάπως πιο σκούρο από το ορίτζιναλ εργοστασιακό, αλλά φωτογραφίες αναφοράς (από αχρησιμοποίητη μηχανή σε έκθεση πωλήσεων) δείχνουν ότι το πιο σκούρο πλησιάζει περισσότερο την πραγματικότητα:
Προστέθηκαν τα ελατήρια στα άγκιστρα και οι αισθητήρες οξυγόνου...
...και το σύνολο βιδώθηκε πάνω στο σώμα του κινητήρα και προστέθηκαν οι σιγαστήρες (χωρίς ιδιαιτερότητες στη συναρμολόγηση):
Αυτά για σήμερα, την επόμενη βδομάδα ξεκινάμε το φιλτρόκουτο! Καλή Κυριακή!