Το ότι θα ‘φτιαχνα ακόμα ένα «παπί», στο καπάκι και με δεδομένο το χρόνο που διαθέτω, να πω την αλήθεια δεν το περίμενα. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω φάει κανενός είδους κόλλημα με τα «παπιά»… όπως μερικοί - μερικοί… ονόματα δεν λέμε!
Η κατασκευή αποτελεί μέρος ενός (μεγάλου?) σχεδίου που περιλαμβάνει πέντε με έξι οχήματα και το Μ1068Α3 θα είναι το πρώτο, ίσως γιατί είναι το πιο δύσκολο… ίσως!
Το Μ1068Α3 αποτελεί εξέλιξη του κλασικού Μ577. Για τα βασικά – ιστορικό του οχήματος δείτε
http://fas.org/man/dod-101/sys/land/m1068.htm.
Το όχημα θα αναπαριστά ένα ΚΔΠ μοίρας MLRS… θα είναι αμερικανικό με κλασική τρίχρωμη παραλλαγή και πλήρες εσωτερικό πλην κινητήρα!
Λοιπόν… θα σας κουράσω λίγο με τα γραφόμενα μου αλλά μου επιτρέπεται!
Μ1068Α3 (SICPS) Standard Integrated Command Post System «φορτωμένο» με το σύστημα
(AFATDS) Advanced Field Artillery Tactical Data System (AFATDS). Μην τρελαίνεστε ένα laptop βλέπεις μόνο!
Η κατασκευή έχει ξεκινήσει από τα μέσα Ιουλίου αλλά δεν υπήρχε φωτ. μηχανή. Και αυτή που βρήκα «ψυχορραγεί». Βέβαια η αναζήτηση πληροφοριών έχει ξεκινήσει μήνες νωρίτερα! Έτσι εκτός του κλασικού πλέον prime portal που όμως δείχνει οχήματα πλέον δεκαετίας (με ότι σημαίνει αυτό για τον ηλεκτρονικό εξοπλισμό), «κατέβασα» οκτώ τεχνικά εγχειρίδια και κάποιες φωτο με οχήματα στα πιο τελευταία του!
Τα κιτ είναι αυτά
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και το Μ113Α2 αλλά δεν το έβρισκα, όποτε πήρα το Α3 που δεν μου προσφέρει απολύτως τίποτα παραπάνω στην κατασκευή μου.
Ξεκίνησα από τα βασικά. Πήρα το πήγμα της Academy, τα κομμάτια της υπερύψωσης της Tamiya, με λίγη προσοχή, λίγο λιωμένο πλαστικό στο πίσω μέρος, εφάρμοσαν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
Η απόφαση μου εξαρχής ήταν όλο το εσωτερικό να σχεδιαστεί στον υπολογιστή και δη στο AutoCAD. Τα πλεονεκτήματα του προφανή, απόλυτη ακρίβεια, σιγουριά για ότι όλα είναι εντός κλίμακας και το σημαντικότερο ότι όλα θα χωρανέ! Πρώτο βήμα ήταν να σκανάρω τις πλευρές του πήγματος, τις πέρασα στο πρόγραμμα και τις «έφερα» στις διαστάσεις του κιτ.
Λόγω στενότητας του χώρου αποφάσισα ότι η κατασκευή θα γίνει σε modules, πάνω σε λεπτό φύλλο πλαστικό θα χτίσω κάθε πλευρά του οχήματος, θα τις ενώσω και όλο μαζί θα μπει στο πήγμα! Θα δούμε γενικά πως θα πάει! Επόμενο βήμα ήταν ν’ αφαιρέσω όλο το έξτρα πάχος πλαστικού των πλαϊνών τοιχωμάτων που δίνει η Academy στο κιτ της, καθώς και να λεπτύνω το πάχος του τμήματος πάνω από τις ερπύστριες, εσωτερικά πάντα! Αυτό έγινε με ταχυτροχό, λίμες (όχι μοντελιστικές), γυαλόχαρτο και τέλος ντουκόχαρτο. Πολύ βάρβαρη δουλειά ομολογουμένως για το καημένο ο παπί!
Από το σημείο αυτό ξεκίνησε μια δύσκολη γενικά διαδικασία, αυτό της αποτύπωσης κάθε στοιχείου ξεχωριστά, που απαρτίζουν το απόλυτο χάος του πραγματικού! Με τις ώρες η μελέτη και παρατήρηση φωτογραφιών, σχεδίων (τεχνικά εγχειρίδια). Με τις ώρες μετρήσεις, παραμετρήσεις. Η απλή μέθοδος των τριών «πήγε σε άλλον τόπο» που λένε και στο χωριό μου! Ύστερα σχεδίαση, επαλήθευση μετρήσεων αν κάτι δεν πήγαινε καλά. Μετά εκτύπωση του σχεδίου, μεταφορά σε φύλλο πλαστικό ή φύλλο χαλκού, κόψιμο, συγκόλληση , λεπτομέρειες και… πάλι απ’ την αρχή! Να σημειώσω εδώ πως όλα τα σχέδια είναι δισδιάστατα (2D). Αν αποκτήσω ποτέ 3D εκτυπωτή (ε… λέμε και καμιά μ…) είναι εύκολο σχετικά να μετατραπούν όλα τρισδιάστατα!
Οι φωτογραφίες στο αμέσως επόμενο πόστ… σε κανα μισαωράκι... λίγη υπομονή!
