Την καλησπέρα μου σε όλους
Μετά την πρώτη μου απόπειρα στον στατικό μοντελισμό, σκέφτηκα να προμηθευτώ κανένα φτηνό κιτ. Έτσι ώστε να το «βανδαλίσω» και να πειραματιστώ λιγάκι. Επέλεξα λοιπόν δυο κιτ της Χελερ στην 1/72, από αυτά που είναι χωρις κουτί. Το ένα είναι το σπιτφαϊρ μάρκ 16 ε, όπου η χέλερ το δίνει σε δύο παραλλαγές. Η μια απεικονίζει ένα σπιτφαϊρ της “Central Gunnery School” από το Κάτφος (εάν δεν κάνω λάθος), η άλλη δυστυχώς δεν κράτησα τις οδηγίες και δεν θυμάμαι. Από διαδικτυακή έρευνα λοιπόν το συγκεκριμένο αεροσκάφος με αριθμό ουράς RW396, της προαναφερθέν σχολής επιλέχθη.
Το άλλο κιτ είναι πάλι της ίδιας εταιρείας και είναι το T-6G Texan, όπου θα κατασκευαστεί αργότερα, πιθανόν ελληνικό.
Το κιτ λοιπόν είναι από απαράδεκτο έως κάκιστο – αλλά συντριπτικά διασκεδαστικό και ξεκούραστο, καθώς δεν με απασχόλησε ούτε μία στιγμή εάν θα κάνω κάτι λάθος, εάν σπάσω κάτι κλπ. Υπερυψωμένη γράμμωση, εφαρμογή επιπέδου Γκραντ κάνυον, η μια πτέρυγα σπασμένη! Η καλύπτρα επίσης μισοσπασμένη. Φυσικά και δεν παραπονιέμαι με μόλις 5 ευρώ δεν περίμενα κάτι καλύτερο και χωρίς κουτί.
Θα μου πείτε τώρα, γιατί τότε μας το παρουσιάζεις; Πολύ άπλα διότι δεν θα αποτελέσει ποτέ το διαμάντι της συλλογής μου, αλλά πάντα θα έχει μια ξεχωριστή θέση για έμενα επειδή πάνω του πειραματίστηκα με ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι.
Εν κατακλείδι ήταν μια ευχάριστη διαδικασία και σύναμμα εκπαιδευτική και για αυτό την προτείνω ανεπιφύλακτα στον πρωτάρη, στον αρχάριο αλλά ίσως και στον έμπειρο που θέλει να χαλαρώσει ή να βρει μια πρόκληση.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας, ιδού το κατασκευαστικό.
Άτρακτος σπασμένη
Η πτέρυγα έσπασε από τον άξονα της έλικας που βρισκόταν στο από κάτω πλαίσιο!
Στο πάτωμα, κόλησα δυο ΖΤΠ ως αναπαρασταση καποιων δοκών. Στον πίνακα οργάνων αφαίρεσα με κοπίδι και λίμα το πλαστικο, οπου ένωνε τα ποδωστήρια με τον πίνακα. Έδω θα μπορούσα να το έιχα κάνει καλύτερο, δλδ να το είχα λεπτύνει και τρίψει πιο ομαλό.
Τα πλαϊνα τοιχώματα, απλά και απέριτα. Το χρώμα είναι της Μολακ 123-Μ Duck egg blue, μπορεί όχι και το πιο σωστό.
Στο κάθισμα μου ‘ήρθε η φαεινή ιδέα να αναπαραστήσω το μαξιλάρι με μπλου-τακ! Ναι έχω και εποξικό στόκο, αλλά πραγματικά δεν ξέρω κι εγώ πως μου ήρθε. Το πρόβλημα είναι ότι επειδή δεν σκληραίνει, Μέτα το βάψιμο σπάει και γίνεται ένα χάλι.
Πίνακας οργάνων και πλαϊνά τοιχώματα έπειτα από το βρόμισμα και στεγνό πινέλο.
Το μοντέλο λοιπόν κολλήθηκε – συναρμολογήθηκε και άρχισε ο αγώνας κλεισίματος των κενών. Το μεγαλύτερο ήταν στην ένωση ατράκτου πτερύγων. Δεν έχω φωτογραφίες, αλλά ήταν λίγο μεγαλύτερο του ενός χιλιοστού. Αφού λοιπόν έκλεισα όσο μπορούσα τα κενά, προχώρησα στο μασκάρισμα της καλύπτρας, αφού την εμβάπτισα σε Κλίαρ της Χάμπρολ. Έπειτα έκανα κάτι που δεν είχα ξανακάνει… έπλυνα το μοντέλο με χλιαρό νερό και μαλακή οδοντόβουρτσα! Θαύμα, η επιφάνεια του έγινε λεία και φώναζε βάψε με!
Η βαφή λοιπόν έγινε με το 211 Chrome silver της Mr Hobby, χωρίς αστάρωμα, το οποίο αφού το άφησα να στεγνώσει το έτριψα με βαμβακερό πανί και γυάλισε.
Οι κάνες των πυροβόλων βάφτηκαν κόκκινες, όπως και ο κώνος της έλικας, ελαφρύ βρόμισμα των τροχών και λαδάκι όπου υπήρχε χαραγμένη γράμμωση. Τέλος καπνιές στις κάνες και στις εξατμίσεις, εκεί μου ξέφυγε αρκετά μπορώ να πω.
Τα σήματα αν και τα φοβήθηκα, έστρωσαν αρκετά ωραία, άπλα με το ντεκάλφιξ της Χάμπρολ, έκτος από το σήμα του κάθετου σταθερού, οπού δεν ακολουθούσε με τίποτα την καμπύλη.
Η αλλαγή στους τόνους επετεύχθη με την μέθοδο του ξυσμένου μολυβιού, απλή και αποτελεσματική.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σας και για τις αμέτρητες πληροφορίες και τεχνικές που μοιράζεστε μαζί μας.
Κώστας
