Τώρα λοιπόν που τελείωσε το
Spitfire και η ολοκλήρωση των
F-104 και
Β738 καθυστερεί λόγω τεχνικών προβλημάτων,
με κάτι έπρεπε να ασχοληθώ. Μιας και είναι η επέτειος των 70 χρόνων από την απόβαση της Νορμανδίας (D-Day) κατέληξα σε άλλο ένα αεροπλάνο που πήρε μέρος σε αυτή την επιχείρηση.
Μάλιστα, το συγκεκριμένο αεροπλάνο το πετούσε ένας θρύλος. Ο Charles "Chuck" Yeager, ο οποίος με το συγκεκριμένο P51 του κατέρριψε 12 αντίπαλους, μεταξύ των οποίων, όχι ένα αλλά, δύο (αν δεν κάνω λάθος) Me262. Μερικά χρόνια μετά έσπασε το "φράγμα" της ταχύτητας του ήχου (όχι με το P51 φυσικά!) και μερικά ακόμη ρεκόρ όπως ύψους...
Το κιτ αγοράστηκε από το παζάρι και είναι από τις ελάχιστες φορές που κάτι πρόσφατα αγορασμένο μπαίνει στον πάγκο πριν από άλλα προγενέστερα κιτ.
Η κατασκευή άρχισε φυσικά από το εσωτερικό το οποίο περάστηκε πρώτα με μαύρο ματ χρώμα (H12 Gunze) και κατόπιν με Interior Green (H58 Gunze).
Όταν τελείωσε το εσωτερικό, προσπάθησα να κλείσω την άτρακτο η οποία όμως προέβαλε κάποιες αντιστάσεις οι οποίες όμως κάμφθηκαν με τους γνωστούς διπλωματικούς τρόπους.
Η εφαρμογή είναι καλούτσικη και Θα χρειαστεί στόκο καθώς το μεταλλικό βάψιμο μετά δεν συγχωρεί και θα είναι σίγουρα μια μεγάλη πρόκληση για μένα.
Αφού λοιπόν η άτρακτος πείστηκε να συμμορφωθεί, κολλήθηκαν και τα φτερά ώστε να στοκαριστεί παντού όπου χρειάζεται και να αρχίσει το τρίψιμο.
Ευτυχώς η εφαρμογή των φτερών είναι πολύ καλή και μόνο στις ρίζες μπροστά θα χρειαστεί στόκος και τρίψιμο.
Επίσης κλείστηκε ένα τεράστιο κενό στο πίσω μέρος του ψυγείου με φύλλο πλαστικού για να βοηθήσει στο στοκάρισμα.
Στην παρούσα φάση, έχει μπει στόκος όπου χρειάζεται και αναμένεται να στεγνώσει για να αρχίσει το τρίψιμο.