Θέμα: Modelling Bloopers

[Skywarp]

'Ετος: 2008
Μοντέλο: 1/35 Jagdtiger της Dragon (εκπληκτικό μοντέλο παρεμπιπτόντως)

Έχω ξοδέψει περίπου ένα 4μηνο δουλειάς πάνω του, το έχω κάνει κουκλί ψεκαστό (λόγω αερογράφου), χαλκομανίες, τρεξίματα, wash, photo-etched zimmerit, στεγνά πινέλα, όλα τα καλά μαζί!

Και έρχεται η ώρα για το τελικό βερνικι!
Κατά πάγια πρακτική, για τελικό βερνίκι τότε χρησιμοποιούσα ματ βερνίκια από σπρέυ

Ετοιμάζω το μοντέλο στο μπαλκόνι (23:00 το βράδυ ήταν), κουνάω πολύ καλά το μπουκάλι και ψεκάζω κατά μήκος του άρματος.....
....
....
είχα πάρει το διπλανό μπουκάλι, το σπρέυ με το μαύρο χρώμα!

[jim40]

Αδερφέ, πίκρα μεγάλη

[Wild Bill]

Καλημέρα σε όλους και καλή Σαρακοστή 

Μιας και απουσιάζω πολύ καιρό απο το forum  είπα να γιαρτάσω την επιστροφή μου με ένα ποστ ταιριαστό στη μοντελιστική μου κουλτούρα και προσωπικότητα...blooper δηλαδη 

Έχουμε και λέμε λοιπόν
Αν ποτέ χρησιμοποιήσετε απανωτά στρώματα λαδιών ζωγραφικής για να πετύχετε κάποιο εφε υπάρχει πάντα η πιθανότητα να βρεθείτε στην αμήχανη κατάσταση όπου τα λάδια αρνούνται πεισματικά να ματάρουν.

Υπάρχουν τρόποι να αποφεχθεί μια τέτοια κατάσταση:
1)Τοποθέτηση των λαδιών σε ένα κομμάτι χαρτόνι που θα απορροφήσει την μεγαλύτερη ποσότητα του ανεπιθύμητου λινέλαιου, για περίπου 30' πριν ξεκινήσουμε να τα εφαρμόζουμε στο μοντέλο μας. Συνήθως το κόλπο πιάνει μιας και το λινέλαιο φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την σατινέ οψη των λαδιών
2)Χρήση ακρυλικού ματ βερνικιού όταν σταθεροποιηθούν πλήρως τα λάδια (τουλάχιστον 24 ώρες)

Σε καμία περίπτωση μην τοποθετήσετε το μοντέλο κάτω απο λάμπα πυρακτώσεως λέγοντας "έλα μώρε ένα τσιγάρο θα κάνω....τι θα πάθει σε τόσο λίγο χρόνο", γιατί πολύ απλά μετά το τσιγάρο μπορεί να ξαχαστείτε και... να μπείτε για   

Οι φώτο μιλούν απο μόνες τους 




Ευτυχώς η γκάφα με βρήκε σε κατάσταση ακμαίας ψυχολογίας. Αν συνυπολογιστεί οτι έπρεπε επιτέλους να τελειώσω ένα μοντέλο,  ο μόνος δρόμος ήταν προς τα εμπρός! 

Λαμβάνοντας έμπνευση απο σχετικές φώτο, το βάφτισα battle damage και πήγα περήφανα  να αντιμετωπίσω της υπόλοιπες αναποδιές της ζωής μου 




Η συνέχεια θα δοθεί στο ποστ του τελειωμένου μοντέλου οπου θα δούμε ουκ ολίγα bloopers!


 

[Kostis Pap]

Πολύ ενδιαφέρουσα τεχνική για δημιουργία battle damaged κατάστασης!

 

[vags]

Τον περασμένο χειμώνα συνέβη (και) αυτό:

Είμαι στο εργαστήριο και καθαρίζω τον αερογράφο. Έχω βάλει την κορώνα του μπεκ πάνω σε μια χαρτοπετσέτα και...ζμπόινγκ(!): μια στραβή κίνηση-κάπου πιάστηκε η χαρτοπετσέτα-κάπου απαυτώθηκε το σύμπαν-ξέρω 'γω τι και εκτοξεύτηκε η κορώνα κάπου μέσα στο εργαστήριο. 3 μέρες έφαγα τον τόπο να την βρω. Έκανα το εργαστήριο φύλλο και φτερό και το μόνο που κατάφερα ήταν...ένα καθαρό εργαστήριο! Εδώ να σημειώσω ότι το εργαστήριο είναι έξω από το σπίτι, κάτω στον κήπο ενώ εγώ μένω στον 1ο όροφο με πιλοτή (αυτό κρατήστε το).  Για να μην τα πολυλογώ 1-2 μήνες και μια καινούργια κορώνα αργότερα, παρατηρώ την (5χρονη) κόρη μου να παίζει στο σαλόνι του σπιτιού με κάτι σαν μπίλια, μεταλλική... Πλησιάζω και βλέπω την κορώνα. Άθικτη! Την ρωτάω που την βρήκε και μου απαντάει σε ένα σημείο του καναπέ όπου συνήθως παρατάω το μπουφάν μου μέχρι (πολύ μετά) να το κρεμάσω στην θέση του. Εννοείται είχα ψάξει το μπουφάν που το είχα κρεμάσει στην καρέκλα όταν είχα χάσει την κορώνα. Το πιθανότερο να είχε μπει κάτω από το γιακά. Το μπουφάν όμως το χρησιμοποιούσα κανονικά στις εξόδους…με την κορώνα στον γιακά…

Εντάξει, όλοι λίγο πολύ έχουν χάσει κάτι στο εργαστήριο και το έχουν βρει μετά από 5’’; 5’; 2μήνες; 1 χρόνο; αλλά στον ίδιο χώρο. Εγώ έχασα κάτι στο εργαστήριο και το βρήκα δύο πατώματα πιο πάνω, στο σπίτι. Θα σέβεστε…

[SHAGRATHI]

Τον περασμένο χειμώνα συνέβη (και) αυτό:

Είμαι στο εργαστήριο και καθαρίζω τον αερογράφο. Έχω βάλει την κορώνα του μπεκ πάνω σε μια χαρτοπετσέτα και...ζμπόινγκ(!): μια στραβή κίνηση-κάπου πιάστηκε η χαρτοπετσέτα-κάπου απαυτώθηκε το σύμπαν-ξέρω 'γω τι και εκτοξεύτηκε η κορώνα κάπου μέσα στο εργαστήριο. 3 μέρες έφαγα τον τόπο να την βρω. Έκανα το εργαστήριο φύλλο και φτερό και το μόνο που κατάφερα ήταν...ένα καθαρό εργαστήριο! Εδώ να σημειώσω ότι το εργαστήριο είναι έξω από το σπίτι, κάτω στον κήπο ενώ εγώ μένω στον 1ο όροφο με πιλοτή (αυτό κρατήστε το).  Για να μην τα πολυλογώ 1-2 μήνες και μια καινούργια κορώνα αργότερα, παρατηρώ την (5χρονη) κόρη μου να παίζει στο σαλόνι του σπιτιού με κάτι σαν μπίλια, μεταλλική... Πλησιάζω και βλέπω την κορώνα. Άθικτη! Την ρωτάω που την βρήκε και μου απαντάει σε ένα σημείο του καναπέ όπου συνήθως παρατάω το μπουφάν μου μέχρι (πολύ μετά) να το κρεμάσω στην θέση του. Εννοείται είχα ψάξει το μπουφάν που το είχα κρεμάσει στην καρέκλα όταν είχα χάσει την κορώνα. Το πιθανότερο να είχε μπει κάτω από το γιακά. Το μπουφάν όμως το χρησιμοποιούσα κανονικά στις εξόδους…με την κορώνα στον γιακά…

Εντάξει, όλοι λίγο πολύ έχουν χάσει κάτι στο εργαστήριο και το έχουν βρει μετά από 5’’; 5’; 2μήνες; 1 χρόνο; αλλά στον ίδιο χώρο. Εγώ έχασα κάτι στο εργαστήριο και το βρήκα δύο πατώματα πιο πάνω, στο σπίτι. Θα σέβεστε…

Τί να μας πεις κύριε αυγολέμονε εμάς που μετά από 1,5  χρόνο ακόμα ψάχνουμε μανέτα και κάθισμα 1/48 από bf-110 βαμμένα.