Καιρό τώρα ήθελα να φτιάξω ένα F-104. Η ευκαιρία ήρθε όταν αγόρασα από συν-μοντελιστή το μοντέλο της Hasegawa και συγκεκριμένα για το επετειακό αεροσκάφος Όλυμπος.
Το αεροπλάνο γνωστό, το μοντέλο γνωστό, οπότε πάω κατευθείαν στο ζουμί...
Καλά και πολύ όμορφα και εντυπωσιακά το "Όλυμπος"` και το "Τίγρης" αλλά χιλιοφορεμένα.
Επιπλέον, αν κρίνω από τις χαλκομανίες του cockpit, οι οποίες διαλύθηκαν στην προσπάθεια να τις βγάλω από το χαρτί και καταστράφηκαν, δεν το ρισκάρω να βάψω το αεροπλάνο και μετά να διαλυθούν οι χαλκομανίες.
Έτσι στην τελευταία εξόρμηση στο τρίγωνο προμηθεύτηκα το σετ της Icarus για την 1/48 και αποφάσισα να βάψω το αεροσκάφος με ADC Grey και άσπρα φτερά όπως ήταν στις δοκιμαστικές πτήσης με τα Ελληνικά εθνόσημα.
Πηγή :
http://www.916-starfighter.de/Large/Stars/wH781.htmΟπλισμό δεν θα βάλω μιας και δεν φόραγαν κατά τις δοκιμές, αλλά εδώ που τα λέμε ούτε και κανονικά. Άντε αντί για δεξαμενές 2 Sidewinder ή ίσως 2 ή 4 (αν θυμάμαι καλά) sidewinder κάτω από τα φτερά.
Το μοντέλο το έχω ξεκινήσεις εδώ και λίγο καιρό σαν δευτερεύων Project ενώ τώρα έχει πάρει θέση σαν πρωτεύων.
Η εξαγωγή βάφτηκε εσωτερικά με ματ μαύρο και μετά περάστηκε με στεγνό gun metal μαζί με metallic black και metallic blue.
Το κιτ έχει κάποια pin marks σε σημεία που δεν θα έπρεπε και έπρεπε να στοκαριστούν.
Μετά την καταστροφή των χαλκομανιών προμηθεύτηκα το Zoom Set της Eduard για το cockpit. Για όσους δεν γνωρίζουν τα Zoom sets είναι η φτηνή έκδοση των φωτοχαραγμένων της Eduard, συνήθως προ-βαμμένα και αυτοκόλλητα και περιλαμβάνουν λεπτομέρειες μόνο για το cockpit.
Μία λεπτομέρεια που δεν ήξερα και την διαπίστωσα... Το συγκεκριμένο σετ τουλάχιστον δεν ήταν βαμμένο με χρώμα... Είχε κολλημένες χαλκομανίες οι οποίες ξεκόλλησαν πανεύκολα από τις ζώνες! Οι οποίες ζώνες είναι ολόκληρο Puzzle στον συγκεκριμένο τύπο. Έχω την εντύπωση είναι είναι τυπωμένες σε εκτυπωτή inkjet καθώς φαίνεται καθαρά ο κόκκος της εκτύπωσης!
Έκανα και μια ωραία βλακεία και δεν πρόσεξα τις οδηγίες της Eduard αρκετά και έσβησα και την κεντρική κονσόλα...
Με την βοήθεια φωτογραφίας του πίνακα όμως την έφτιαξα από την αρχή και καλύτερη... Χα!
Κατόπιν κολλήθηκαν το cockpit και η φωλιά του κυρίως συστήματος προσγείωσης και έκλεισε η άτρακτος. Ο πίνακας οργάνων, το στικ και το κάθισμα μπαίνουν μετά.
Μεταξύ του βάθους χαράγματος της Hasegawa και της Airfix ή Hobby Boss ή Academy κλπ, προτιμώ τις υπόλοιπες... Τουλάχιστον εκεί τρίβεις και δεν χάνετε όλη η λεπτομέρεια στο τέλος.
Εδώ αναγκάστηκα να τρυπήσω ξανά τα πανέμορφα rivets του μεταλλικού τμήματος της ουράς και να βαθύνω λίγο τις γραμμές πάνω στην ένωση... Τα εργαλεία που επιστρατεύτηκαν ήταν το γνωστό χαρακτικό και μία βελόνα πάνω στο pin wiser...
Στο να φανούν οι τρύπες βοήθησε λίγο ένα πέρασμα με polished steel με τον γνωστό τρόπο που περνάω πλέον τα μεταλλικά μου... Στεγνά...
Πριν κολληθεί το cockpit περάστηκε με μαύρο wash... Διακριτικά. Θα αποφασίσω αργότερα αν χρειαστεί και άλλο.
Η εφαρμογή είναι πολύ καλή για τόσο παλιό μοντέλο και μάλιστα Hasegawa... Τα περισσότερα εξαφανίστηκαν με το αρχικό τρίψιμο και μόνο τα σημεία παρακάτω χρειάστηκαν λίγη περιποίηση.
Για να καλυφθούν τα μικρά αυτά κενά επιστρατεύτηκε ο Mr Surfacer 500 καθώς είναι πιο εύχρηστος από τον Liquid Putty ή τον στόκο σωληναρίου.
Ενώ με τον ίδιο σφραγίζονται τα απεχθή pin marks που υπάρχουν στις επιφάνειες ελέγχου... Ήθελα να ξέρα τι σκεφτόταν η Hasegawa και τα έβαλε εκεί. Ευτυχώς πλέον όλο και περισσότερες εταιρίες χρησιμοποιούν επιπλέον απολήξεις και "αυτάκια"...
Μ' αρέσει που μπήκα σε όλο αυτό τον κόπο να βάλω ταινία για να μην χαλάσω τα πριτσίνια τα οποία τελικά πρέπει να εξαφανίσω από τα φτερά και τις επιφάνειες ελέγχου καθώς αυτά στοκάρονταν να είναι λεία σαν γυαλί.
Κολλήθηκε και ο κώνος, τα φτερά και ο πίνακας οργάνων. Ο τελευταίος θέλει προσοχή για να μπει στη θέση του καθώς πρέπει να φαγωθούν 2 μικρά εξογκώματα για να μην βρίσκουν στα φωτοχαραγμένα, να μπει από τα πλάγια και να περιστραφεί για να κουμπώσει στη θέση του. Οι οδηγίες το γράφουν και θέλει προσοχή γιατί μπορεί να μην το προσέξει κάποιος.
Συνεχίζεται...