Γεια και χαρά σε όλους, Καλή και Παραγωγική Χρονιά (έστω και καθυστερημένα) με Υγεία παν'απ'όλα!
Μετά από τουλάχιστον δύο μήνες σιγής επανέρχομαι με το παρόν θέμα.
Ο λόγος της σιγής δεν ήταν άλλος από τις παράλληλες υποχρεώσεις που όλοι έχουμε.
Επιπλέον, το βασικό πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί πήρε ΠΟΛΥ χρόνο και δεν είναι άλλο από τα σκέλη προσγείωσης.
Φαινεται απλό; Μπορεί, αλλά δεν είναι.
Η γεωμετρία των σκελών του κιτ μέτρια έως... άσχετη!
Τα σκέλη έχουν κλίση προς τα εμπρός γύρω στις 10 μοίρες ως προς την κατακόρυφο (αν επιτρέπει ο dsamba θα δημοσιεύσω την φωτογραφία για του λόγου το αληθές) και σχηματίζουν 60 μοίρες γωνία ως προς το οριζόντιο επίπεδο όταν κοιτάζουμε κατά πρόσωπο το ελικόπτερο.
Επίσης, τα πέδιλα είναι λίγο "μανίκι" διότι ως εν δυνάμει πλωτήρες έχουν ιδιαίτερο σχήμα.
Τέρμα η πολυλογία. Τα σκέλη έγιναν από σωλήνες ανοδιωμένου αλουμινίου με διάμετρο 1.2εκ (δεν είναι σε κλίμακα, εξήγηση αργότερα) και οι πλωτήρες από φύλλο αλουμινίου πάχους 0.8χιλ.
Το λύγισμα, το τρύπημα και η τελική εφαρμογή των σωλήνων ήταν... ψυχοβγάλτης διότι είναι πολύ δύσκολο να λυγίσει κανείς τους σωλήνες χωρίς να τους διπλώσει και με την σωστή γωνία.
Το εργαλείο λυγίσματος έγινε από το μηδέν με μεταλλικές τροχαλίες και ελατήριο (λεπτομέρειες σε επόμενο μήνυμα).
Το τρύπημα (για τις βίδες) έγινε με επιτραπέζιο τρυπάνι έχοντας ως βοήθημα αλφάδι λέιζερ και ένα τροχό διαμέτρου 10εκ από ρητίνη (φτιαγμένο από το μηδεν με καλούπι από καπάκι τάπερ).
Οι φωτογραφίες από το τρύπημα δίνουν μια ιδέα.
Ο τροχός εφαρμόζει γύρω από τον σωλήνα έτσι ώστε να έχει κανείς μεγαλύτερη ακρίβεια στην μέτρηση της γωνίας των 10 μοιρών.
10 μοίρες επάνω στην περιφέρεια του σωλήνα αντιστοιχούν σε μόλις 1 χιλιοστό με 0.5 χιλιοστά ακρίβεια μέτρησης... δηλ. φέξε μου και γλύστρησα!
Ο τροχός φέρνει την μέτρηση στο 1εκ περίπου με αρκετή ανοχή στο σφάλμα.
Το επόμενο πρόβλημα ήταν οι πλωτήρες. Οι γνώσεις στερεομετρίας ήταν αναγκαίες (και εδώ) έτσι, ώστε να κόψω και να διπλώσω το φύλλο αλουμινίου σωστά.
Για την ιστορία, τουλάχιστον 3 φύλλα 1μ επί 12εκ θυσιάστηκαν στν βωμό της μάθησης+ακρίβειας (λίγο στου Κασίδη το κεφάλι, αλλά τέσπα).
Το φύλλο αλουμινίου κόπηκε τελικά με... κοπίδι! Ναι, καλά διαβάσατε. Γύρω στις 5-6 βαθιές χαρακιές και μετά η κόπωση του υλικού κάνει την δουλειά της (βλ. φωτό).
Τα σημεία κοπής του φύλλου αλουμινίου (ένα εμπρός και ένα πίσω) κολλήθηκαν με ειδικό υλικό συγκόλλησης αλουμινίου
χωρίς ειδικό εξοπλισμό (TIG). Το υλικό αυτό απαντά στο όνομα Durafix. Το μυστικό της συγκόλλησης έγκειται στην καλή θερμομόνωση του αλουμινίου από το περιβάλλον (πρόσδεση με σφυκτήρες επάνω σε τούβλο) και το προσεκτικό τρίψιμό του με ατσάλινη βούρτσα έτσι, ώστε ν'αφαιρεθεί το οξείδιο.
Οι φωτογραφίες δείχνουν το σχεδόν τελικό αποτέλεσμα (ακόμη η σύνδεση των σκελών με τους πλωτήρες δεν ολοκληρώθηκε). Τα σκέλη αναπαριστούν αρκετά πειστικά τ'αληθινά αλλά ακόμα η ακτίνα της καμπύλης των λυγισμένων σκελών είναι λίγο μικρή (5εκ ακτίνα, μάλλον χρειάζονται 7-8 εκ).
Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες έχουν τοποθετηθεί και οι θύρες. Έχω προσαρμόσει τον μηχανισμό (μάνδαλο) που δίνει εξτρά η Vario έτσι, ώστε να μπορεί ν'ανοίξει όπως και στο πραγματικό με το χερούλι που βρίσκεται σχεδόν στο μέσο της θύρας (και πάλι ζητώ άδεια από dsamba για δημοσίευση μίας φωτογραφίας). Μία φωτό από τον μηχανισμό:
Επίσης βρίσκεται στο τελικό στάδιο η εφαρμογή των φώτων αεροπλοΐας (δίοδοι λυχνίες υψηλής φωτεινότητας). Το φως των διόδων είναι επικίνδυνα δυνατό αλλά αναγκαίο για να φαίνονται την ημέρα (ειδικά οι δύο προβολείς στο εμπρός μέρος). Ίσως στο τέλος αυτής της εβδομάδας να έχω περισσότερα πάνω σ'αυτό.
Σε αρχικό στάδιο βρίσκεται η δημιουργία των εξατμίσεων του κινητήρα (από το μηδέν) μάλλον από ανθρακονήματα όπως το κάλυμμα του πίσω μέρους της ουράς (βλ. φωτό).
Το φως θέσης στον κώνο της ουράς:
Αυτά για την ώρα. Στο μπλογκ θα ανεβάσω στοιχεία για την γεωμετρία των σκελών προσγείωσης καθώς και των πλωτήρων με διαστάσεις και διαγράμματα (μόλις βρω χρόνο).
Πολλούς χαιρετισμούς και από τώρα θα ενημερώνω πιο συχνά.
Δ.
