Ο Καρτατσι στο βιβλίο του
http://www.michtoy.com/item-AUP-PM1-Painting_Miniatures.html προτείνει ως παλέτα για flesh τα εξής χρώματα :
• burnt sienna (είναι κοκκινίζον καφετί)
• naples yellow (είναι αχνό, απαλό κίτρινο)
• titanium white (καθαρό λευκο)
Τώρα, όπως το έχω καταλάβει και το εφαρμόζω : Αναμιγνύει τα χρώματα αυτά μεταξύ τους , αλλά όχι εντελώς. Το κάνει με τάξη. Προοδευτικά από το καφετί προς το λευκό, με σκοπό να έχει στην παλέτα του όλες τις δυνατές τονικότητες, από το καφετί έως το λευκό. Επιλέγει κατά περίπτωση την τονικότητα που χρειάζεται. Αυτοί είναι οι βασικοί, ενδιάμεσοι τόνοι του flesh, που φθάνουν έως τα ψηλότερα φωτίσματα.
Για τις τις σκιές χρησιμοποιεί δύο χρώματα, με την τεχνική που έγραψα ήδη : raw umber (Σκούρο καφετί) και καθαρό μαύρο.
Επί πλέον αυτών, για να δώσει ένταση στο πρόσωπο προσθέτει κατά περίπτωση σε ορισμένα σημεία κόκκινο ή βιιολετί.
προσωπικά αξιοποιώ τις δυνατότητες που μου δίνουν δύο ακόμα χρώματα :
• το jaune brillante, φωτεινό γλυκό κίτρινο για ψηλότερα φωτισματα λίγο πριν το καθαρό λευκό
• το indian red, έντονο καφεκόκκινο χρώμα με καλυπτικότητα, για τα σημεία ένωσης των γενιών, του μουστακιού με το δέρμα, κάτω από τα μήλα του προσώπου για περισσότερ βάθος που δε θα είναι τόσο ¨αγριο¨ όσο αν γινόταν με καφέ-μαύρο. Αν και ηια να γίνει πιο ατμοσφαιρικό το κομμάτι δε διστάζω να χρησιμοποιώ καθαρό μαύρο το οποίο όμως ¨σβήνω¨ ομαλά.
Η τεχνική βαψίματος μοιάζει με εκείνη των ακρυλικών, δηλαδή, τμήμα-τμήμα οι τονικότητες, και όχι γενικό πασάλιμα και μετά σκούπισμα, όπως γινόταν παλιά.
Με ¨χτυπήματα¨ του πινέλου στα όρια μεταξύ των τονικοτήτων, γίνεται το ομαλό σβήσιμοτων γραμμών.
Όλα τα χρώματα είναι winsor & newton.
Ελπίζω να βοήθησαν και να διευκρίνισα ορισμένα πράγματα.
Εάν όχι, παραμένω πάντα στη διάθεσή σας.
