Και πάλι καλησπέρα σε όλους. Τα προβλήματα επικοινωνίας ... λύθηκαν.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να καταθέσω και εγώ την άποψη μου για τα προαναφερθέντα.
Ομολογώ ότι δεν μου είναι καθόλου ευχάριστη η διαδικασία του να αποδεικνύω ότι δεν είμαι ελέφαντας , γιατί πολύ απλά δεν είμαι! Εμένα το μόνο που με ευχαριστεί , είναι να τρίβω κανα ξυλάκι που και που , για να ξαλαφρώνει η ψυχή μου. Δεν μου αρέσει το ποδόσφαιρο , η πολιτική (σε αυτό μάλλον δικαιώθηκα), ούτε το καφενείο. Την πρώτη μου ιδιοκατασκευή την ξεκίνησα, επειδή δεν είχα χρήματα για να πάρω ένα καλό ξύλινο μοντέλο. Τότε τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρά και οι προτεραιότητες ήταν άλλες, τώρα ο γιος μου είναι 18.
Το 2001 με 2002 , έτυχε λοιπόν να έρθω σε επαφή με τους ανθρώπους του Ναυδόμου και συνεργαστήκαμε στην Αργώ. Εμπειρία φοβερή. Η άποψη μου για αυτούς τους ανθρώπους? Μάγκες , εξαιρετικοί άνθρωποι με άλλα μυαλά. Γύρω από αυτούς ? διάφοροι καρεκλοκένταυροι , που όμως εμένα με άφηναν αδιάφορο. Άλλωστε εγώ εκείνη την εποχή ζούσα το "όνειρο ζω μην με ξυπνάτε".
Τελείωσε η ιστορία της ναυπήγησης, δυστυχώς δεν έλαβα μέρος στο ταξίδι σε καμία φάση του και έχω να δω καιρό αυτούς τους ανθρώπους, που εγώ θεωρώ φίλους μου (έχουμε ιδρώσει μαζί και εμένα μου έχει "πάρει" και η πλάνη λίγο το δάχτυλο). Όσο λοιπόν μου επιτρέπεται και
χωρίς να θεωρώ ότι κάποιος από εσάς τους έθιξε , σας βεβαιώνω ότι αυτοί οι έξι (του Ναύδομου) δεν είναι καρεκλοκένταυροι. Η πλειοψηφία τους είναι καθηγητές πανεπιστημίων και όπως είπα και πιο πριν είναι άλλα μυαλά. Και στο κάτω κάτω της γραφής δεν έχω καμία διάθεση να απολογούμαι εγώ για άλλους.
Το 2007 από ανάγκη επιβίωσης (έμεινα άνεργος ξαφνικά), και από την αγάπη μου για το χόμπυ, άνοιξα στο Περιστέρι ένα κατάστημα μοντελισμού και το ονόμασα Ιωλκόςmodels (τυχαίο? ... δεν νομίζω). Το 2010 και ενώ ποτέ, μέσα από αυτό το forum δεν προσπάθησα να το προμοτάρω , το μαγαζί λόγω επερχόμενης κρίσης ... έκλεισε ,και έμεινε σε μένα το σημαντικότερο : η αγάπη για το χόμπυ , που είχα από πιτσιρικάς.
Μέσα λοιπόν από αυτό το χόμπυ, περνάω την ώρα μου , όπως εσείς.
Όλα τα παραπάνω , θεωρώ ότι δείχνουν, σε όποιον θέλει να δει , το ποιόν μου.Προς θεού δεν είμαι καλύτερος κανενός και ούτε μου αρέσουν οι γκρίνιες.
Πάμε τώρα στα σχέδια της Αργούς ( η δυσκολία του ελέφαντα) . Αυτή την στιγμή που σας γράφω, δεν έχω στην κατοχή μου σχέδιο του μοντέλου που σας έχω ήδη παρουσιάσει. Το μοντέλο το κατασκεύασα με βοήθεια σημειώσεις που είχα , από την κατασκευή του μεγάλου (σε κλίμακα 1/8) , και όταν το είχα στο υπόγειό μου επί ενάμιση χρόνο περίπου , και με την χρήση μεθόδου που παρουσιάζεται στο βιβλίο "SHIP MODELLING from scratch" του Edwin B. Leaf (κεφ. Enhancing drawings from photographs , σελίδες 25-33).
Αυτό το μοντέλο λοιπόν που έφτιαξα, μου άρεσε ,και έτσι αποφάσισα να σας το παρουσιάσω . Έχει λάθη ,που είναι εντελώς λογικό να υπάρχουν (εννοώ κατασκευαστικά) , αλλά επειδή έχω ήδη αρχίσει να το αποτυπώνω , θα τα διορθώσω και θα το ξαναφτιάξω. Σκοπός μου είναι να φτιάξω ένα μοντελιστικό σχέδιο .Δεν κρύβω καθόλου ότι θα ήθελα να μου συμβεί το παρακάτω : Να το δει μία εταιρεία και να μου το ζητήσει. Νομίζω ότι όλοι μας , θα θέλαμε αντί να εργαζόμαστε σε διάφορους τομείς , να κερδίζουμε τα προς το ζειν από την αγαπημένη μας ασχολία. Σας πληροφορώ , ότι όταν είχα το μαγαζί, δούλευα από τις 9:00 εως τις 24:00 και ήμουν ξεκούραστος και ευτυχής .Θυμάμαι πριν από πολλά χρόνια εκείνη την προσπάθεια του κου Δανέζη που είχε εμφανιστεί με την επωνυμία ''Captain's house" με θέμα δύο ελληνικά σκαριά!!!Όπως επίσης θαυμάζω και τον κο Σαγιαδινό για την προσπάθεια του με το "Αβέρωφ".
Καταλήγοντας , θέλω να επισημάνω ότι δεν θεωρώ κανένα από τα σχόλια σας , προσβλητικά και ότι όπως έχει πει και ο Θανάσης , ο χώρος του μοντελισμού , διέπεται από μία διαφορετική ευγένεια και κλάση.
Με εκτίμηση
Μπάμπης Καρκατσούλης