Η δικιά μου παράθεση στο θέμα των στόκων ( μοντελισμού, να εξηγούμαστε

)

Πράσινος squadron. Λόγω της τραχιάς υφής του χρησιμοποιείται κυρίως για αντίστοιχες αναπραστάσεις σε άρματα. Αλλά επειδή και οι σκληροί κάποτε ...μαλακώνουν, εάν αφεθεί λιγάκι, τριφτεί με ντουκόχαρτο και περαστεί οινόπνευμα με μπατονέτα κάνει μια χαρά την δουλειά του όπως και οι υπόλοιποι.

Λευκός squadron. Πήρα ένα σωληνάριο και έβγαιναν... πέτρες από μέσα. Μάλλον είχε στεγνώσει (?) και πετάχθηκε... Δυστύχως αν αποκτάς τέτοια πρώτη εντύπωση από ένα προϊόν, απλά δεν μπαίνεις στον κόπο να το ξαναπάρεις...

Πλαστικός Vallejo. Οτι καλύτερο έχω δουλέψει. Απλώνεται με το δακτυλάκι, στρώνει εύκολα, γεμίζει άνετα κενά και μπορει να λειανθεί με την παραπάνω διαδικασία

Υγρός της Gunze. Συνιστάται για κενά αεροπλάνων. Το μόνο αρνητικό που του βρήκα είναι ότι μας ....χαιρετά ( λέγε με στέγνωμα) σχετικά γρήγορα... Μερικοί τον ψεκάζουν κιόλας για αστάρι. Εγώ δεν το τόλμησα ακόμα...

ακρυλικός στόκος. Η φτηνή λύση που τα κάνει όλα. Απλωνεται με πινέλο, δάκτυλο, οδοντογλυφίδα, σπατουλάκι, παλιό κοπίδι και αραιώνεται με το ομοιως φτηνό οινόπνευμα.

Κυανοακρυλική. Αν και ...άσχετη με το τόπικ, κάνει καλή δουλειά στα μικρά κενά των αεροπλάνων. Το μόνο που χρεάζεται για να μην μείνει ...εξόγκωμα είναι να τριφθεί αμέσως μετά την τοποθέτηση της.

Εποξικοί στόκοι. Μέχρι στιγμής τους έχω χρησιμοποιήσει, για ζίμεριτ , και διάφορα άλλα μπλιμπλίκια. Για κάλυψη κενών όχι.
Τα παραπάνω αποτελούν προσωπικά βιώματα και εντυπώσεις.