Πάντως στις δοκιμές που έκανα με ακρυλικό στόκο το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι για να το κάνω αρκετά λεπτό το στρώμα έπρεπε να τον βρέξω αρκετά και έτσι όταν έκανα τις χαρακιές, αυτές δεν ήταν συνεχόμενες και βαθιές γιατί σηκωνόταν ο στόκος. Σημειώστε ότι το εργαλείο μου ήταν λωρίδα πλαστικού από καπάκι αναψυκτικού (
) και ότι αποφάσισα να καλύψω το μοντέλο με ζίμεριτ εκ των υστέρων.
Οι δοκιμές θα συνεχιστούν πάντως, στις φωτογραφίες που έβαλα δεν φαίνονται καθόλου τα πίσω προστατευτικά των τροχών τα οποία και έγιναν πραγματικά λεπτά μιας και η διαδικασία έγινε σταδιακά σε διάφορες μέρες και κάθε φορά το έκανα και καλύτερα.
Το καλό μ' αυτά τα υλικά είναι οτι μπορείς να δοκιμάζεις χωρίς να καταστρέφεις το πλαστικό μέχρι να πετύχει!