Παιδιά σας ευχαριστώ για τις συμβουλές και την υποστήριξη. Επιστρέφοντας από το street modelling (κατά τις 2330 αφού μετά πήγα και στη δουλειά
), βρήκα τις ερπύστριες από εκεί που τις είχα εκτοξεύσει και τις άπλωσα πάνω στον πάγκο κοιτάζοντάς τες αυστηρά!
Λοιπόν, ή εγώ, ή οι που@#$&^%#$ οι ερπύστριες σκέφτηκα. Ηταν πλεόν θέμα τιμής. Οπότε, θυμάστε κάτι πανάρχαια σχέδια μοντέλων που ελεγαν να κολλήσεις τις ερπύστριες με χρήση ενός ζεσταμένου κατσαβιδιού; Ε, αυτό ακριβώς έκανα και εγώ. Λίγο προσοχή, ένα κερί και ένα παλιό δοκιμαστικό κατσαβίδι και σε ελάχιστο χρόνο γίνανε τσιμέντο οι ερπύστριες! Πέρασμα στο άρμα και μετά αμέσως για ύπνο με τον αέρα του νικητή.
Μόνο που το επόμενο πρωί ανακάλυψα πως ήταν ιπτάμενες
με άλλα λόγια δεν ακουμπούσαν στο πάνω μέρος των τροχών. Μπορεί να συμβαίνει αν μπει ένα Τ-55 σε τροχιά, προοπτική που πολύ σοβαρά εξέτασα, αλλά εδώ στη γη δείχνει τουλάχιστον αφύσικο. Σκέψη, γαλλικά (αυτή τη φορά Le Rouge et le Noir, Stendhal), ξανά σκέψη και στο τέλος βρήκα μια λύση. Με ψιλό τρυπανάκι 0.5mm άνοιξα σε κάθε πλευρά του πήγματος τρύπες περίπου πάνω από κάθε εμπρός και πίσω εδαφιαίο τροχό. Εφιαξα κόλλα 2 συστατικών, έβαλα με οδοντογλυφίδα μία σταγόνα στο πάνω μέρος κάθε εδαφιαίου και σφήνωσα στις τρύπες οδοντογλυφίδες οι οποίες πάτησαν την ερπύστρια πάνω στους εδαφιαίους. Εντάξει, δε θα δρέψω δάφνες με το συγκεκριμένο αλλά πάντως η εικόνα είναι πολύ πιο αποδεκτή από την αρχική με την ερπύστρια να ίπταται πάνω από τους εδαφιαίους.
Ασε που τώρα που περιμένω να στεγνώσει η κόλλα μπορώ να πω πως έχω το πρώτο και μοναδικό Τ-55 με κουπιά
Και τώρα πρέπει να ξεθάψω, από εκεί που το έχω χώσει
, το πλαστικοποιημένο σύρμα και να φιάξω τις "απλώστρες" που είχε στον πύργο. Δυστυχώς αυτές που έδινε η Trumpeter είχαν διάμετρο αγωγού αποχέτευσης μεγάλης πόλης, οπότε έπρεπε να αλλαχτούν. Ρε που πάω και μπλέκω...