Ανοίγετε μεγάλη κουβέντα...
Κατ αρχάς: Η ΤΑΜΙΥΑ είναι κορυφή. Το Τ-72, θεωρείται δικαίως ένα από τα best seller της και εγώ έχω 3 στο stock και 2 φτιαγμένα (ένα Ρωσικό και ένα ανατολικογερμανικό). Σίγουρα, είναι ζάβαρο που το μοντέλο της μπορεί να φτιαχτεί μόνο Ανατολικογερμανικό και για να το φτιάξεις ρώσικο πρέπει να πάρεις ρητίνες και να το χειρουργήσεις... Ε και??? Το θέμα με τα Ρώσικα είναι γνωστό (να μην θυμηθούμε το... καμένο Ιρακινό Τ-62 που πήγε η ΤΑΜΙΥΑ και μέτρησε και το έβγαλε σε κιτ...).
Από την άλλη η Τρουμπέτα... Ας είμαστε ξεκάθαροι: Το μόνο καλό είναι ότι πλέον δεν χρειάζεται να πληρώσουμε για ρητίνες (τουλάχιστον με τα μέχρι τώρα δεδομένα, γιατί και αυτή έχει κάνει τις πατάτες της).
Όσο αφορά τις εκδόσεις: Η συγκεκριμένη κυκλοφορία του Τ-72 της Τρουμπέτας προϊδεάζει: πρόκειται για το Τ-72ΒΜ. Από τις τελευταίες εκδόσεις που έδρασαν σε Τσετσενία και Ναγκόρνο Καρμπάχ...
Δεν ξέρω ακόμη τι παίζει και για αλλού (π.χ. Συρία... θα το ψάξω ενδελεχώς)
Ελπίζω σύντομα η Τρουμπέτα να βγάλει καμία πιο mainstream έκδοση (και όχι του στύλ Τ-62 Mod.62 ERA που κυριολεκτικά και μεταφορικά δεν υπήρξαν...)