Ξέρω οτι χρονικά δε με παίρνει αλλά η παρέα είναι πολύ καλή για να μείνω απ' έξω και απλά να κοιτάω. Το πιθανότερο είναι να μην το προφτάσω αλλά δεν θα πεθάνω κι όλας, ότι βγει. Οπότε αν με θέλετε με το υπόθετο, ανάμεσα στις απίθανες μοντελάρες που έχετε σκαρώσει μέχρι τώρα, θα μπω και εγώ στη γνωστή ποντικοκλίμακα.
Το μοντέλο πρέπει να είναι από τα παλιότερα Hasegawa. Πιθανότατα ο Καλφάκης τα είχε ξεχασμένα σε καμμία κούτα στην αποθήκη και μόλις τα βρήκε τα έπρωξε στο ράφι για να φεύγουν.
Ανοιξα το κουτί, είδα χαραγμένη γράμμωση, αξιοπρεπή καλύπτρα, εντάξει, δεν ήταν και όνειρο, απλά ένα 109 που απλά στέκεται με τα σημερινά πρότυπα. Τότε είδα την τιμή...
...και αμέσως το πήρα για μελλοντικό πεδίο πειραματισμών. Και η ώρα του έφτασε, σκοπεύω να προσπαθήσω να φτιάξω ένα 109 της JG300 το οποίο πετούσε αποστολές νυκτερινής αναχαίτισης με καθοδήγηση από το έδαφος (Wilde Sau) και να σπρώξω τον Infinity στα όρια που μπορώ γώ τουλάχιστον να τον φτάσω (τρομάρα μου...).
Και έφτασα έως εδώ, πολύ γρήγορα γιατί το αεροπλανάκι είναι απροβλημάτιστο σαν κατασκευή. Εβαλα και τα έξτρα πυροβόλα στς πτέρυγες σκεφτόμενος πως η νυκτερινή αναχαίτιση απαιτούσε ισχύ πυρός για κατάρριψη με την πρώτη γιατί σπανίως δινόταν δεύτερη ευκαιρία. Αλλωστε αν προσέξτε τα περισσότερα νυκτερινά καταδιωκτικά του Β ΠΠ έχουν πολύ βαρύ οπλισμό ακριβώς για αυτό τον λόγο, ένα πέρασμα και σίγουρη κατάρριξη. Τώρα περιμένει την καλύπτρα του να μασκαριστεί, να περαστεί όλο ένα χεράκι RLM76 και να ξεκινήσω την παραλλαγή την οποία επιτρέψτε μου να κρατήσω μυστική για την ώρα...
