Καλησπέρα.
Οι ερωτήσεις για το Πυροβολικό είναι το αδύνατο σημείο μου.
Το πυροβόλο είναι ένα Krupp 1903 ( βασικός τύπος ), λάφυρο από Βαλκανικούς Πολέμους και Μ. Ασία. Υπάρχει ένα στον προαύλιο χώρο του Πολεμικού Μουσείου στην Αθήνα. Είχαμε 128 από αυτά. Δεν ήταν όλα σε καλή κατάσταση. Το 1937 αναταλλάξαμε με τους Τούρκους 8 απ' τα καλά με ισάριθμα Schneider-Daglis των 75χιλ.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι είχαμε τροποποήσει τα Krupp ώστε να δέχονται την οβίδα του Schneider 1897. Τα αμερικανικά Μ1917 των 75χιλ.που εστάλησαν σαν βοήθεια από Αγγλία τον Ιανουάριο του '41 έβαλαν και αυτά την οβίδα του Schneider. Πετύχαμε ομοιομορφία στα διαμέτρημα.
Στην πρώτη φαίνεται σε γοργύρα ένα Μ1917, στην δεύτερη ένα Krupp πάλι σε γοργύρα και τέλος ένα Schneider σε περιπόλιο
Η κατασκευή με τα μαδέρια ονομάζεται "γοργύρα", από πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας. Σημαίνει τον υπόνομο, το στόμιο ημιυπόγειων υδάτων. Χρησιμοποιήθηκε για προστασία πυροβόλων, αλλά και για την ταχεία έξοδό τους, αν υπάρξει ανάγκη, καθ' όσον είναι συνήθως ανοιχτό από την πίσω πλευρά. Στα οχυρά υπήρχε και ο κλειστός τσιμεντένιος τύπος. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για απαγόρευση διαβάσεων και πλαγιοφυλάξεις.
Παραπλήσια τεχνική βλέπουμε σε πυροβολείο του ΔΣΕ στον Γράμμο.
Το βαρύ οβιδοβόλο είναι το BL ( breech loading= οπισθογεμές ) 6" 30cwt howitzer. Cwt είναι μονάδα μετρήσεως βάρους μάζας. 1 cwt =112 pounds =50.80 κιλά.Το 30cwt αναφέρεται στο βάρος του συγκροτήματος κάννης-κλείστρου. Είναι 1.524 κιλά. Στα ελληνικά μεταφράζεται σαν " στατήρας".
Υπόδειγμα 1896. Διαμέτρημα 152,4 χιλ., μήκος κάννης L/13,3, βάρος 3.693 κιλά, βεληνεκές 6.600μ. Το 1941 υπήρχαν 2 οβίδες με βάρη 45 και 39 κιλά. Παρ΄όλο που ήταν οπισθογεμές και είχε κάλυκα για τα γεμίσματα δεν ανήκει στην κατηγορία των QF ( quick firing = ταχείας βολής ) λόγω της μή υπάρξεως υδροπευματικού επανατάκτη. Η επανάταξη γινόταν με την βοήθεια 2 μέγαλων ελατηρίων κάτω από την κάννη και ειδικής κλίνης, ενώ μετά από κάθε βολή ήθελε έλεγχο στοιχείων
Στην πρώτη φώτο φαίνονται τα ελατήρια επανατάξεως. Στην 2η φαίνεται κάτω η ξύλινη κλίνη, ο σκοπευτής να ψάχνει τα επισημαντικά ακόντια, ενώ στο πηγαίο φαίνεται ένα κλινόμετρο ή κλισιόμετρο ( clinometer ) για τον έλεγχο της υψώσεως.
Επειδή συνήθως από το πυροβολικό ζητούνται πυρά ακριβείας και μεγάλου "όγκου", θα πρέπει να τονισθεί ότι το οβιδοβόλο αυτό ήθελε 3-4 λεπτά το λιγώτερο για να επαναλάβει την βολή. Μεγάλης ακρίβειας μεν, βραδυβόλο δε.
Οι ΄Αγγλοι κατασκεύασαν 80 και το 1917 παραχώρησαν στον στρατό της Αμύνης 40 από αυτά ( ήταν πλεόν ξεπερασμένα ). Χρησιμοποιήθηκαν στον Α'Π.Π. και στην Μ. Ασία.
Το 1940 χρησιμοποιήθηκαν 24. Στα οχυρά οι περισσότεροι αναφέρουν χρήση 16 τέτοιων οβιδοβόλων, αλλά υπάρχει και πηγή που αναφέρει 20.
Πίσω από του οχυρό Ρούπελ, με έδρα Σιδηρόκαστρο υπήρχε η VIβ Ομάδα Πυροβολικού Θέσεως ( πυροβόλα υποστηρίξεως οχυρών ). Η Ομάδα είχε :
Ουλαμό Schneider 85χιλ.
Ουλαμό De Bange 120χιλ.
Ουλαμό BL 6" 152,4 χιλ.
2 πυρ/χίες με BL 6" ( Κατ' άλλους 1 πυρ/χία ).
Η Ομάδα υποστήριζε τα οχυρά από Παληουργιώνες έως Καρατάς. Ο ουλαμός αποτελείται από 2 πυροβόλα.
Τα περισσότερα ( μπορεί και όλα ) τα πυροβόλα ήταν πίσω από το ύψωμα Κρακώρ ή Τσούκα ( υψ. 249μ. ) κοντά στο τότε χωριό Κλειδί ( σήμερα χωριό Ρούπελ).
Παρατηρητήρια υπήρχαν επί της κορυφής του υψώματος αλλά όχι και αμυντικές θέσεις πεζικού για την υποστήριξη του πυροβολικού. Οι αιτήσεις πυρός λαμβάνονταν από ασύρματο δίπλα στο ΚΔΠ ( Κέντρο Διευθύνσεως Πυρός ).
Το πρωί της 6ης Απριλίου το II/125 γερμανικό τάγμα διολίσθησε, με πολλές απώλειες, δια μέσω των πολυβολείων του Ρούπελ και έφτασε στην κορυφογραμμή του Κρακώρ και στο χωριό Κλειδί.
Οι Γερμανοί ανακάλυψαν τις ελληνικές πυροβολαρχίες και έβαλαν με φορητά όπλα εναντίον τους. Μικρές δυνάμεις ελληνικού πεζικού δεν κατάφεραν να τους εκδιώξουν. Την άλλη ημέρα το πρωί έγινε επίθεση από ελληνική διλοχία, με συμμετοχή πυροβολητών και οι Γερμανοί υποχώρησαν στο ύψωμα Γκολιάμα ( υψ. 653μ. ).
Από εκεί έδωσαν τα στοιχεία στην γερμανική αεροπορία, η οποία και βομβάρδισε βαριά τον χώρο την 7η Απριλίου. Ιδιαίτερα βαριά χτυπήθηκε η πυρ/χία του λγού Αλέξανδρου Κυριακίδη. Σκοτώθηκε ο ίδιος, ο ανθγός Βλάχος Πέτρος και 4 ΄Ελληνες τραυματίες της διλοχίας πεζικού. Μόλις το 2001 βρέθηκαν τα οστά των νεκρών και άλλα αντικείμενα. Το 2000 είχε ανακαλυφθεί η κάννη ενός οβιδοβόλου των 6" στην ίδια περιοχή. Αυτή η κάννη εκτίθεται σήμερα στον προαύλιο χώρο του Ρούπελ. Ο κιλλίβαντας ανήκει σε άλλο πυροβόλο, πιθανώς De Bange των 120χιλ.
Φώτο της κάννης στο σημείο που βρέθηκε. Στις ανασκαφές αργότερα βρέθηκαν υπολείμματα τοίχων, μπαταρίες ασυρμάτου, διάδρομοι κλπ. στον χώρο τάξεως της πυρ/χίας Κυριακίδη.
Εξαιρετική εργασία από τον απόστρατο πλέον αξιωματικό Ηλία Κοτρίδη.
