Καλησπέρα,
σε συνέχεια των προηγουμένων, θα αναφερθούμε αρχικά στην ανάγκη της δημιουργίας δύο πρωτοτύπων: Κατά την προσωπική μου γνώμη, όταν κατασκευάζεις από το μηδέν ένα μοντέλο, υπάρχει η δυνατότητα να "μπαλώσεις" προβλήματα που θα παρουσιαστούν κατά την διάρκεια της κατασκευής, χρησιμοποιώντας τη εμπειρία σου ή την ικανότητα σου να βρίσκεις εφαρμόσιμες λύσεις (φυσικά το ένα γίνεται πάντα σε συνδυασμό με το άλλο). Όταν όμως πρέπει να προσφέρεις σε κάποιον την δυνατότητα να κατασκευάσει ένα μοντέλο στην μορφή κιτ, είσαι υποχρεωμένος να βρεις την καλύτερη εφαρμόσιμη λύση σε συνδυασμό πάντα, αρχικά με το αποτέλεσμα αλλά και με την πιθανή ικανότητα του εκάστοτε μοντελιστή που επειδή του αρέσει το μοντέλο που παράγεις, δεν είναι υποχρεωμένος να του βγει η ψυχή για να το τελειώσει και να μην χαρεί τα χρήματα που δαπάνησε. Άλλοι το λένε value for money, άλλοι το λένε engineering.
Η πρώτη λοιπόν σκέψη που έπεσε στο τραπέζι, ήταν να γλυτώσουμε τον κόσμο από αυτό που κατά καιρούς μας έχουν πει ότι βαριέται... το πέτσωμα της γάστρας! Έτσι λοιπόν δημιουργήθηκε η λύση Α, η οποία θα έδινε τα πλευρικά μέρη της γάστρας καθώς και τον πυθμένα της από κόντρα πλακέ 1mm. Τα κενά που θα εμφανιζόταν στις ακμές τους θα έκλειναν με πηχάκι φλαμούρι 8Χ1,5 mm, που θα πέτσωναν το υπόλοιπο της γάστρας. Το πάχος 1,5mm, θα εξασφάλιζε ικανό πάχος ξυλείας που θα μπορούσε να διαμορφωθεί με τρίψιμο και να έρθουν όλα να δέσουν. Η σκληρότητα του φλαμουριού, επιτρέπει ομοιόμορφο & εύκολο τρίψιμο με κοινό γυαλόχαρτο.
Όταν όμως εφαρμόστηκε η τεχνική, η δυσκολία της διαδικασίας, μας οδήγησε στην υπερβολική χρήση στόκου και δεν ήταν "εύκολη", άρα ευχάριστη δουλειά.
Αμέσως πήγαμε στην λύση Β, του συνολικού πετσώματος με το φλαμούρι.Όμως εδώ θα είχαμε να λύσουμε το πρόβλημα της διαμόρφωσης της γάστρας στο ύψος της κουπαστής. Το προφίλ του πλοίου, δίνει γραμμές που θα παίδευαν ορισμένους μοντελιστές να τις κατασκευάσουν.
Έτσι λοιπόν αποφασίστηκε και αποδείχθηκε εφικτό το εξής: Τα πλαϊνά από το ύψος της κουπαστής μέχρι τα μπούνια του πλοίου(τρύπες που φεύγουν τα νερά του καταστρώματος) & πάνω από το ζωνάρι , δίνονται από δύο τμχ κόντρα πλακέ 1mm(για ευκολία στο κόλλημα) σε κάθε πλευρά (Νο 25 & Νο26) και από τα μπούνια και κάτω θα δίνονται τα πηχάκια που θα πετσώνουν όλο την υπόλοιπη γάστρα και τον πυθμένα του πλοίου.
Η δουλειά βγήκε τέλεια.Βασική προϋπόθεση: τα πηχάκια να βρέχονται σε ζεστό νερό για να μπορούν να ακολουθούν με ευκολία τις γραμμές του πλοίου.
Πριν αρχίσουμε το πέτσωμα όμως πρέπει να διαμορφώσουμε τα φάλτσα των νομέων στο πλαϊνό & εξωτερικό μέρος τους, ώστε να πατήσουν καλά τα πηχάκια του πετσώματος. Μην χρησιμοποιείτε ράσπες ή λίμες. Φτιάξτε έναν ξύλινο "χάρακα" πάχους 1cm & μήκους 15-20cm και κολλήστε με ταινία διπλής όψεως πάνω στις δύο του πλευρές γυαλόχαρτο (ένα χοντρό κι ένα ψιλό). Τρίψτε κατά το μήκος του πλοίου με τον "χάρακα". Σαν οδηγό της κλίσης μπορείτε να έχετε την γραμμή των καταστρωμάτων.Τελειοποιείστε τις επιφάνειες με ένα γυαλόχαρτο που θα έχετε βάλει μέσα στην χούφτα σας. Η αφή είναι η πιο χρήσιμη αίσθηση του "καραβά"!
Στην συνέχεια κολλήστε στην θέση τους, τα κομμάτια μασίφ ξυλείας (τάκους) Νο22& Νο23, που αφού τα διαμορφώστε, θα βοηθήσουν να κολλήσει το πέτσωμα της γάστρας στα δύσκολα σημεία της πλώρης & πρύμνης. Η ξυλεία είναι από λεύκα, ακόμη πιο μαλακή από το φλαμούρι για πιο εύκολο χειρισμό.Για το πάνω μέρος της πρύμνης κολλήστε το κόντρα πλακέ Νο27.
Να δούμε τώρα τι εννοούμε "βρεγμένο σε ζεστό νερό". Το ξύλο έχει την ιδιότητα να μαλακώνει όταν βρίσκεται μέσα στο νερό.Επιπλέον έχει την ιδιότητα να χάνει γρήγορα το "ξένο νερό" & αργά το "δικό" του. "Δικό του" νερό είναι αυτό που έχει όταν είναι στην μορφή δέντρου. Αυτό το χάνει γρήγορα. Τα πηχάκια των μοντέλων είναι ήδη στεγνά από το "δικό" τους νερό. Άρα δεν έχουμε να ανησυχούμε για κάτι. Πάμε τώρα στο "ξένο". Είναι το νερό που του βάζουμε εμείς για να μαλακώσει. Αν είναι ζεστό, ακόμα καλύτερα γιατί θα στεγνώνει & εξατμίζεται ταυτόχρονα. Τι συνηθίζω να κάνω εγώ: Βράζω νερό, το βάζω σε ένα θερμός ή σε ένα μεταλλικό βάζο ύψους περίπου 30cm & αφού έχω κόψει το μήκος που απαιτείται, το βουτάω μέσα για 2-3 λεπτά. Κόβω μήκος τόσο όσο, ώστε να ξεκινάω περίπου από τον μεσαίο νομέα και να καταλήγω στην πλώρη ή πρύμνη αντίστοιχα (να εξέχει 4-5mm). Το βουτάω όπως είπα και προηγουμένως για 2-3 λεπτά και όταν το βγάλω για την τοποθέτηση το σκουπίζω και αφού βάλω κόλλα στους νομείς(με το πινέλο), το τοποθετώ στην μέση του νομέα για να έχω χώρο και για το επόμενο.Το πηχάκι είναι νωπό & ζεστό. Η κόλλα θα απορροφηθεί και από τον νομέα και από το πηχάκι και θα γίνουν ένα. Σταθεροποιώ με καρφάκι και προχωρώ στον αμέσως επόμενο νομέα. Η κόλλα από μόνη της θα στεγνώσει (αν είναι καλή) σε περίπου 5 λεπτά. Άρα δεν έχουμε θέμα πίεσης χρόνου, Αν θέλουμε να ζορίσουμε λίγο τα πράγματα και αυτό μερικές φορές είναι καλό, μπορούμε να προμηθευτούμε ένα plank bender, από κάποιο μοντελιστικό κατάστημα και να "βοηθήσουμε" το ξύλο και να στεγνώσει και να πάρει "φόρμα". Αν έχουμε ένα μικρό ταξιδιωτικό σίδερο, μπορούμε να κάνουμε και με αυτό την δουλειά μας. Μην βρέχετε πολλά ξύλα(Νο 24, 8Χ1,5 mm) μαζί, γιατί αν τα βγάλετε όλα μαζί θα έχουν στεγνώσει όταν θα έχετε φτάσει στο 3ο-4ο, ή θα έχουν φουσκώσει-πρηστεί αν τα αφήσετε μέσα στο θερμός, με αποτέλεσμα όταν θα τα κολλήσετε και ξεραθούν θα σας αφήσουν κενά & θα στοκάρετε άδικα.
Σε δύσκολα σημεία εφαρμογής, όπως η πλώρη ή η πρύμνη και κυρίως στα ύφαλα της πρύμνης, καλό θα είναι πρώτα να φορμάρετε το ξύλο νωπό και μετά να κολλάτε και καρφώνετε. Εγώ δεν πιέζω όλο το καρφί μέσα για να μπορώ στο τέλος να τα αφαιρώ (βοηθά στο τρίψιμο με το γυαλόχαρτο που θα κάνω στο τελικό στάδιο).
Να τοποθετείτε ξυλεία σειρά-σειρά και πλευρά-πλευρά.Έτσι θα μπορείτε να πετύχετε συμμετρία στο πέτσωμα & θα σας βοηθά να γίνεται πιο εύκολη η "ίδια" κίνηση στην απέναντι πλευρά.
Αφήστε το μοντέλο να ηρεμήσει και την επόμενη ημέρα, αφαιρέστε αν θέλετε τα καρφιά και τρίψτε την γάστρα για να την ομαλοποιήσετε. Αφαιρέστε την σκόνη με ένα φαρδύ και σκληρό πινέλο ή με ία οδοντόβουρτσα και αρχίστε το στοκάρισμα, με ακρυλικό στόκο ξύλου. Μην πλακώσετε το μοντέλο με στόκο. Το μοντέλο είναι ξύλινο...Προχωρείτε περιοχή-περιοχή και με σχετικά μικρές σπάτουλες. Αν έχετε κολλήσει όμορφα την ξυλεία σας, δεν θα χρειαστεί μεγάλη ποσότητα.Μετά από μία ώρα το πολύ ο στόκος έχει στεγνώσει και μπορεί να τριφτεί. Μην τοποθετείτε το μοντέλο στον ήλιο για να στεγνώσει πιο γρήγορα. Το βιάζετε και ίσως ο στόκος να κάνει ραγάδες. Να τρίβετε τον στόκο με διαδοχικά πιο ψιλά γυαλόχαρτα και στο τέλος με σιλερόχαρτο. Μην ανησυχείτε έχετε από "κάτω"σας 1,5mm πάχος ξυλείας.
Καθαρίζετε με το πινέλο συχνά τις σκόνες για να βλέπετε που βρίσκεστε. Αν χρειαστεί, σε κάποια σημεία βάλτε λίγο στόκο ακόμη και καλό θα ήταν να είναι άλλης απόχρωσης το δεύτερο χέρι για να έχετε εικόνα όταν θα τρίψετε.
Δεν είναι πολλά, μην ανησυχείτε. άλλωστε μιας και κάνουμε το hobby μας, έχουμε χρόνο. Απολαύστε το.
Αφού ολοκληρώσετε το καθάρισμα , κολλήστε το ζωνάρι του πλοίου , πηχάκι Νο29, 2Χ2mm.