Παίδες,
εκτιμώ ότι υπάρχει μια παρεξήγηση ή παρανόηση.
Η εν λόγω "τεχνική" είναι ενας
εναλλακτικος τροπος κόλλησης των photo-etched πανω στο πλαστικό και φυσικά αναφέρεται - όπως το εννοεί ο Νίκος - σε περιπτώσεις όπου το κομμάτι δεν θα έχει μετα μηχανική καταπόνηση, διοτι, διαφορετικά, με "το πρωτο" (πχ στο βάψιμο, στις φθορές κλπ.) θα το ψαχνεις στη μαυρη τρυπα που τραβαει - βασει του 2ου Νομου του Μέρφυ για το Μοντελισμό - όλα τα κομμάτια που σπάνε απο ένα κιτ.
Αντίστοιχο αποτέλεσμα εχω καταφερει πχ. και με ΜΕΚ (κόλληση επίπεδων κομματιών photo-etched πανω σε επιπεδη επιφάνεια πλαστικού).
Σε ότι αφορά την εποξική που ανέφερε ο Νίκος, συμφωνώ αλλά θεωρώ την παχύρευστη υφή της και τον - αναγκαστικά - αργό χρόνο στεγνώματος, ως μειονέκτημα.
Η κόλληση με καλάι δεν "παίζει" σε ότι αφορά photo-etched + πολυστερινη.
Επίσης η UHU είναι εντελώς ακατάλληλη για την περίπτωση.
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι
σε ότι αφορά photo-etched + πολυστερινη για απόλυτο αποτέλεσμα, η χρήση κυανακρυλικής κόλλας
είναι μονόδρομος αρκεί να :
- έχει γίνει καλή προετοιμασία των κομματιών και δοκιμή της εφαρμογής τους (και καταλληλο τριμαρισμα),
- έχουμε καλής ποιότητας κόλλα (προσωπικά αποκλείω τις "απλές" τύπου Λόγκο που πουλάει το περίπτερο ή το supermarket και προτιμώ τις λεπτόρευστες κατηγορίας "ροζ" ΖΑΠ ή παρόμοιες)
- έχουμε ένα κομματάκι ατσαλόσυρμα πολύ ψιλό για την "μεταφορά" της κόλλας (μια μικρότατη σταγόνα που μπορεί να "μεταφερει" το συρμα) απο κάποιο σημείο που την εχουμε εναποθέσει (πχ. το ιδανικότερο είναι το "πίσω" χαρτί απο κάποιο αυτοκόλλητο, αυτό με τη λεία μη απορροφητική επιφάνεια, στο οποίο έχουμε "αφήσει 1-2 σταγόνες κόλλα) προσωρινά
- έχουμε μια λαβίδα με απορροφητικό χαρτάκι για να καθαρίζουμε αμέσως το περίσσευμα.
Ελπίζω να ξεκαθαρισε το πράγμα
Σ.Σ.